MABILIS na lumipas ang araw, ngayon nga ay kaarawan ko. Saktong natuon sa araw ng sabado. Narito kami ni Liam sa grocery store at namimili ng lulutuin ko mamaya. I just hope na uuwi si Clarke, ilang araw na rin na hindi ko siya nakikita.
Araw-araw na lang ako umaasa na darating siya sa bahay. Para akong timang na nag-aabang sa kanya. Palaging nakatutok ang aking mga mata sa labas ng gate at nag-aabang sa kanyang pag-uwi.
"Psst! Tulaley ka diyan?" Siniko ako ni Liam, na nagtutulak ng cart.
"Wala, tara doon sa kabilang section."
"Uuwi ba hubby mo? Baka ikaw lang mag-isa ang kakain ng lulutuin mo mamaya."
"I hope so, kapag hindi siya umuwi. Punta ka bukas sa bahay, tayo na lang ang kakain."
"Sure 'yan, ha? Wag mo akong biruin, pupunta talaga ako."
"Oo nga, kailan ba kita biniro?"
"Ops
