Zylie's POV I'm not gonna cry, I'm not gonna cry. But why did I find myself running to the bathroom the moment Rafa left with Steffi's hands wrapped around his waist? Hindi naman masakit... So anong ginagawa ko sa bathroom stall at nagtatago? I am licking my wounds, telling myself it's fine. I am fine. That it's nothing. Matagal ko na namang alam na may something sa kanilang dalawa pero iba pa rin pala talaga sa pakiramdam 'yong makita ng dalawang mata ko na magkasama sila. Masakit. I felt betrayed. Alam ko at narealize ko nang hindi lang sila ang dapat kong sisihin sa mga nangyari, that it's my fault too and that ako yung pinakamalaking factor kung bakit kinailangang lumayo ni Rafa at nagkita silang dalawa ni Steffi. Hindi naman masakit, parang kinagat lang ng dinosaur... Rowr. Isa