Felicity’s Point of View
Wala talagang matino sa pamilyang ‘to. Buong akala ko, bibigyan nila ako ng payo sa problema ko. Si mudra na lang sana ang inaasahan ko na seseryosohin nila ako pero… Jusko!
Kumain na nga lang kami at binilisan ko na lang. Nakatatampo sila. Nang matapos na nga ako at handa na sa pag-alis, hinabol naman ako ng nanay ko bago pa ako makasakay sa kotse.
Napangiti ako nang wala sa oras dahil mukhang iyon na, papayuhan na ako ni mudra. Mahal niya talaga ako at nagawa niya pa akong habulin para lang makausap nang pribado.
"Anak, pakidala naman ito sa St. Patrick. Kahit after office na lang para hindi ka maabala.” Mabilis na nabura ang ngiti sa mga labi ko nang marinig kong uutusan lang pala ako. Bagsak ang balikat na tinignan siya at kinuha ang hindi ko napansin na h
