HIS HEARTLESS WIFE

Chapter 11

I am expecting Chevelle will push me away when I started kissing her pero hindi niya ginawa. Katulad kaninang umaga hinayaan niya akong angkinin ang kaniyang mga labi.

She's no longer that teenager that was fragile. My baby girl that's so precious to me. I know she didn't know what I truly feel for her. Matagal kong itinago ang aking nararamdaman. Hindi na siya ang batang mababaw ang kaligayahan. Now it so hard to please her. I kissed her again, passionately, intimately. I felt ecstatic when she kissed me back.

Unti-unti kong sinara ang pintuan habang hindi ko binatawan ang kaniyang mga labi. Hindi ko alam kung sinasakyan lamang ni Chevelle ang pagnanasa ko sa kaniya o dahil gusto niya rin ang namamagitan sa aming dalawa ngayon. Then, I heard a moan escaped her throat.

"P-please," she said so soft I almost couldn't understand but my body responded.

I pulled away from our kisses and lifted her. She wrapped her legs around my waist. I run my palms on her thighs through her rear end, squeezing her perfectly round bum. Another moan escaped her throat that made me want to bury myself inside her."

"Blaze,please," she said panting.

Naglakad ako papunta sa sofa. Bagkus na ihiga ko si Chevelle. I had her sit on my lap facing me. I want her to feel my hardness. Then, I kissed her again.

"Do you still want me to leave?"

"Mali ito, Blaze."

"What's wrong with what we are doing? We are still married, Chevelle.This is part of our marriage."

"'Yan lang ba ang habol mo? Ano ako? Parausan mo? I am not a cheap strumpet that you can f*ck at anytime you want, Blaze."

"That's not what I mean. Elle, please, listen to me."

I begged to explain myself subalit hindi niya ako pinakinggan.

'Goddammit! What did I do again?'

Mali na naman ba ang mga salitang nasambit ko? Saying those words made her change her mind. Chevelle pulled herself away from me. Hindi niya ako binigyan ng pagkakataon magpaliwanag. Her metal palms landed into my face as soon as makatayo siya sa harapan ko.

"Makakaalis ka na! Your makeout game is over. Hinihintay ka na ni Audrey. Don't keep her waiting baka sa susunod hindi lang flower vase ang basagin niya."

"Elle--"

"Out!"

Nanatili akong nakaupo not moving an inch. I heard the rain started to pitter patter outside. Alam kong takot siya sa ulan. Her parents accident happened on a stormy night.

Everyone believed their car crashed dahil sa rumaragasang tubig ulan sa kalsada. Pero hindi iyon ang dahilan. Someone tampered the breaks and the gas line. Iyon ang dahilan ng pagsabok nito at hindi dahil bumangga ang sasakyan. Kamakailan ko lang nalaman ang katotohanan.

Hindi ko sinasadyang marinig ang usapan ng aking mga magulang. Matinding pagsisi sa aksidente ang naudyok sa mga magulang ko upang kupkupin si Chevelle at ituring itong parang tunay na anak.

Only Chevelle survived. Siya ang tanging nakaligtas sa aksidenteng iyon. She witnessed everything. Ako ang kasa-kasama niya noon mula ng mamatay ang kaniyang magulang. Nakita ko kung paano siya takot na takot sa tuwing umuulan. Sometimes she hid underneath her bed o paminsan ay sa loob ng kaniyang closet. I wonder if she still does or she got over her phobia over the years.

Nang malaman ko ang katotohanan. Nagbago ang isip kong hiwalayan ang aking asawa. She will need me once the truth comes out. Malapit si Chevelle sa aking mga magulang. Hindi ko alam kung paano niya matatangap ang pagkasangkot ng aking ama sa nangyari.

I abandoned and neglected her for a while. But this time, I will be supporting my wife. Nasa tabi ako ni Chevelle katulad noong bata pa siya.

Gusto ko ng hiwalayan si Audrey pero hindi ko magawa. Pakiramdam ko hindi tamang iwanan siya habang alam kong bilang na ang mga araw niya sa mundo.

Sinadya kong iwanan ang sasakyan ko. I hailed a cab para hindi ako masundan ni Audrey. I knew she installed a tracker on my car dahil alam niya lahat ng pinupuntahan ko. Sometimes, naiisip ko. Audrey is becoming obsessive of me pero dahil sa kaniyang kondisyon. Iniintindi ko na lamang siya because I don't want to upset her.

"I said get the heck out of my house! Don't you dare come here again or I will call security," pasigaw na turan ni Chevelle na ikinagulat ko. She's always been so sweet na kahit galit na ito ay malambing pa rin magsalita. All of that changed because now she's fierceful than I imagined.

"It's storming. Wala akong dalang sasakyan. Chevelle, please, let me stay?"

"Show your way out once the rain is over. Lock the door when you leave."

Matapos niya akong payagang manatili agad nitong dinampot ang box sa sofa. Kapagkuwan ay pumasok ito sa kaniyang kuwarto. She slammed the door closed. Ramdam ko ang galit sa pagbagsak ng pintuan ng kaniyang silid.

Hindi ako nakakain ng maayos kanina sa kakaisip kung ano'ng nagyari sa opisina ni Chevelle.Nagbago man ang ugali nito pero alam kong hindi siya gagawa ng eksena sa loob ng kumpanya. I knew her too well when she was younger. Kahit binubully na ito sa eskuwelahan hindi man lang ito nagsumbong sa mga magulang ko.

Sinadya kong kampihan si Audrey kanina sa opisina. I said those words para hindi siya maghinala sa kakaibang kinikilos ko kapag malapit sa akin si Chevelle. I wanted to break up with her but I couldn't find the right words to say para hindi siya masaktan. Tama si Ocean. Hindi dahil I owe her my life ay iikot na ang mundo ko sa kaniya.

'Bigyan mo pa kaya ako ng pagkakataong makabawi sayo, Chevelle?'

Nagpatuloy ang malakas na pagbagsak ng ulan.Maya-maya pa mas malakas na bugso ng hangin ang pumapagaspas kasabay ang mas matinding pagbulusok ng tubig ulan. Then I received a message from Audrey.

"Will you be home, tonight?"

"I can't make it tonight. I'll see you tomorrow."

A few seconds after sending her my message. She called back immediately. I left the phone ringing pretending I am occupied.I decided to turn my cellphone off. Kapagdaka'y naisipan kong pumunta sa kusina. Binuksan ko ang refrigerator. Puno iyon ng stock. Maayos at malinis ang pagkakasalansan na tila hindi man lang ginalaw.

I decided to cook. Marahil hindi pa rin kumakain si Chevelle. Tinola ang napagpasyahan kong luntuin. I found chicken and sayote in her fridge. Tamang-tama iyon sa dahil sa malamig na panahon.

Nang matapos akong magluto. Kumatok ako sa silid ni Chevelle.

'Paborito niya ang tinola noong maliit pa siya. I know she can't resist.'

"Elle, gising ka pa ba?"

Hindi ito sumagot kaya tinawag ko siyang muli.

"Elle, your door is open. I'm coming in--"

Bubuksan ko na sana ang pintuan when she opened the door. Diretso itong naglakad papuntang kusina.Wala akong nagawa kundi sundan siya. She's wearing a denim short showing her bum cheeks and crop top flaunting her slim curves. Wala itong suot na brassiere. Her awaken buds were protruding through her thin clothing. She's a goddess!

'I am freezing and she's dressed as if it is summertime. Is she seducing me?'

My shaft hammered against my pants crying for freedom. I am in a tangled mess as I look at her. I feel like a lustful beast that desired confinement inside her. How I wished I could bury my head in between her thighs.

"I smelled something good. You cooked tinola?" tanong nito sa akin.

I shook my head after realizing my mind has been flooded with my fantasies.

"It's not tinola? Akala ko--"

"Ah, yeah. I cooked tinola. Have a seat."