DAIG PA ni Kirst ang animo tinanggalan ng gana sa buhay habang binubuksan ang lock ng pinto ng pag-aari niyang condo unit.
Kanina pang hungkag ang kaniyang pakiramdam habang palapit siya sa lugar na iyon. Makalipas ang isang linggo ay ngayon lang uli siya roon babalik.
Nang mabuksan ang pinto ay kakaibang lamig ang sumalubong sa kaniya. Hinayaan lang niya ang pamamasa na naman ng mga mata niya dahil hindi na niya iyon mapigilan pa. It’s still hurt like hell.
Lahat, sa isang iglap ay nawala. Nabahiran ng kulay itim ang dati ay makulay na paligid niya.
Marahan ang bawat hakbang niya habang palapit sa may salas. Sa isda agad napatutok ang kaniyang tingin dahil iyon lang ang may ilaw nang mga sandaling iyon. Buhay pa ang mga isda kahit na ilang araw na walang tao roon.
Lalong nanikip ang
