IYA
Nakatulala lang ako. Feeling ko iniwan na ng kaluluwa ko ang katawang-lupa ko. At parang naubos na rin ang lakas ko sa pagluluto.
Pagkatapos ng whole day cooking session namin ni Rohan kahapon, nagsarili na ako ng pagluluto dito sa bahay.
"Are you sure? You don't need my help anymore?"
"Oo naman! Keribels ko na. I'm sure makakapagluto na ako ng decent dish."
"Diskumpiyado ako sa 'yo."
"Feeling mo lang 'yon. Basta kaya ko na. Salamat sa lahat ng tulong mo, gorgeous neighbor!"
Pagak akong natawa nang maalala ang mga sinabi kong iyon kay Rohan. Jusko! Ang yabang ko pa at sinabing kaya ko na, pero heto ako, nakasunog na naman ng niluto ko. Argh!
Kung ako lang ang tatanungin, mas kaya ko pang makatapos ng isang chapter ng isinusulat kong nobela sa loob ng dalawang oras nang walang a
