Continuation...
Nakiramdam akong mabuti sa pagpasok ni Josh. Nakabukas pa ang ilaw sa sala at kusina, kaya siguradong alam ni Josh na may tao pa dito.
Narinig ko ang pagsara ng pintuan sa sala. Mas dinoble ko ang pakikiramdam. Baka mamaya ay dumerecho si Josh sa itaas.
"Baby?"
Tumigil ako sa ginagawa ko. Maingat kong ibinaba ang hawak kong bandehado, pero hindi ko pa rin nilingon si Josh. Naramdaman ko ang paglapit nito sa akin.
Hindi pa rin ako kumilos sa kinatatayuan ko. Parang hindi ko yata kayang harapin si Josh. Parang hindi ko yatang itanong kung bakit bigla siyang nawala kanina sa mahalagang okasyon ng anak niya. Hindi ko siya kayang sitahin kung bakit hindi niya sinasagot ang mga tawag ko. Pakiramdam ko, pagbuka ng bibig ko, sasabog na lang ako.
"Baby..."
Naramdaman ko
