Chapter 7 "Catch The Culprit"

1528 Words
****** Dumungaw ako sa bintana para matanaw ang nalagpasan naming station. "Sht!! May mga pulis na sana ang nakaabang" inis na tugon ni Len sabay suntok nya sa dingding. Napakuyom naman ako at di man lang ako makapag-isip ng mabuti, lumingon ako sa controls. Nilapitan ko ito at inisip na baka mapatigil ito. "Miss yung police tumatawag" tawag nung babae kanina. Agad ko namang kinuha yung cp nya at sumagot sa tawag. "Hello?" Sagot ko. 'Anong nangyari?? Ba't nilagpasan nyo ang station?'. "There's no driver!" Sagot ko. Natahimik naman sila pero agad namang bumalik sa pagtawag. 'Nasan ba ang driver?'. "Patay na po sya" malungkot na sagot ni Len. Tumahimik nanaman ito ulit, kaya binasag ko nalang ang katahimikan. "We will stop the train" sagot ko, kaya tumingin silang dalwa sa'kin at in-off ang phone at binalik dun sa babae. Lumapit ako sa controler at tinry ma hawakan yung ewan na ano ba yan? "Marunong kabang magpahinto ng tren?" Tanong ni Len. Lumingon naman ako sa kanya with a frowny face and, "haiiist~ wala kahit isa T.T", tas napayuko ako. "Ano ba naman yan!? pano ta--". "Let's try! Patay na yung driver kaya wala na tayong magagawa kundi ang patigilin ang tren, anong gusto mo, ang maghintay ng himala? Wala ng himala Len, all we gotta do is to stop this train". Napayuko sya at tumingin sa mga pasahero na kinakabahan na. Tapos ibinaling ang tingin sa'kin... "Let's do it" sabay ngiti nya. Kaya sinimulan na naming haluhugin ang mga controls at nagbabakasakaling mapatigil namin ito. Tumingin ako sa controler na malapit sa may maraming bottons at ginalaw ko ito pero wala namang nangyari. "E bakit nandito to kung wala namang gamit?" Inis kong tugon at nanggalaw pa ng iba. Pero natigilan ako nang may makita akong ash ng cigarette sa may controlers kaya hinawakan ko ito. Mainit-init pa sya. Napaisip naman ako at inalala yung lalaki kanina or yung driver, di ko sya nakitang nagyosi nun at mukang nakatambay lang sya sa labas. "Curse?", Pukaw ni Len sa aking pag-iisip kaya naplingon ako sa knya, "may problema ba?? may naikita ka?", tanong nya. "Ay di wala, may pupuntahan lang muna ako hah?", tas lumabas ako at umupo sa upuan kung san umupo yung driver kanina bago sya tumungo sa CR. Nang tumingin-tingin ako sa paligid.. nagbabakasakling malaman ko ang dahilan ng lahat. Ititigil ko na sana ang ginagawa ko nang tumingin ako sa harap at nagulat ako. Natulala ako at napangiti pagkatapos. Ganun pala ang ginawa nya? Kilala ko na kung sino ang pumatay sa driver. ****** Pumunta ako sa control room at lumapit kang Len. "May alam kana kung pano 'to patitigilin?", Tanong ko sa kanya. "Wala mi isa Curse" malungkot na sagot ni Len. Tumango lang ako at may hinanap pa para makahanap ng sapat na ebidensya para sa suspect. Nandito lang sa tren ang suspect at alam kong nasa mga pasahero lng din sya. Nakita ko naman ang isang dyaryo sa may giliran at tiningnan ko ito at may nabasang nagpangiti sa'kin... Ang last evidence. *** Nakita kong tumayu yung culprit kaya nilapitan ko na sya kaya npatingin sya sa'kin. "Naka pupunta?" tanong ko. "P-pupunta lang ako sa C--". "Pupunta ka dun kahit dun namatay yung lalake?" Nakataas na kilay kong tanong. Kinabahan naman sya at magsasalita na sana pero inunahan ko na sya. "Umupo ka muna", sagot ko, kaya umupo sya ulit. Tumingin ako sa kanila habang sila naman ay nakatingin din sa'kin dahil nakatayu na ako sa middle. "Ang mga pangyayaring ito ay plinano na.." sagot ko. Bigla namang sumingit yung teenager na babae. "Meaning nyo ang pagkamatay ng driver ng tren ay plinano na rin?" Tanong nya. "Oo, pero di nya alam na may madadamay pala sa plano nya, kaya kinakabahan sya, tama ba ako?" sabay tingin ko sa babaing nagmamay-ari sa cellphone kanina. At first di ko talaga inexpect na sya ang suspect, pero naprove ko rin dahil dun sa dyaryo, may nakita kasi ako. Nagulat naman sya pati narin ang mga taong kasama namin, at napatingin sa kanya. "M-mali ka! di ako...", nanginginig ang mga kamay nyang tutol. "May ebidensya kaba? Pano yun nangyari e tinulungan nya tayo" sagot nung isang lalaking passenger. Tumingin ako sa kanya at ngumiti. "Gaya nga ng sinabi ko diba? Di nya inaasahan na may madadamay pala sa kanyang plano, at tayo yung nadamay sa plano nya". "Ano bang plano nya" tanong nung babaing nag alok sa'kin kanina ng ibibili. "Plano nyang patayin yung lalaking namatay, alam nya na sya ang driver ng tren na'to, nang sumakay sya sa tren agad syang nagdalawang isip kung itutuloy pa ba nya ang plano nyang pagpatay sa lalake, hanggang sa ginawa nya nga, at di mn lang sya nag-isip dahil sa galit nya sa taong yun" dire-diretso kong sagot. Lalo naman syang nanginig at kinabahan. Napalingon naman ako sa nagtanong. "Bakit nya naman daw papatayin yung lalake?" Tanong nung isang teenager. "Dahil may relasyon silang dalawa nung driver", timigil ako at tumingin sa gulat na muka nung babae "pano ko nalaman? Dun sa dyaryo may nakaipit na litrato doon, litrato nya at litrato mo, di ko nga maintindihan kung ba't mo sya pinatay e? Pero nung nalaman ko na pinatay mo sya dahil sa trabaho nyang di mo nagustuhan--pano ko ulit nalaman? Wala hula ko lang" sabay smirk. "Pano ka nakakasigurado na pinatay ko sya dahil sa trabahong napili nya? Like you said, hula mo rin yun, kaya wala kang ebidensya", aba sumagot na sya, mukang feel nya nagkachance na sya dahil hula-hula ko lang ang about sa work nya. Ngumiti naman ako "oo hula ko nga lang yung sa work nya, pero may ebidensya naman ako", bumalik nanaman ang kaba nya dahil nanginginig nanaman at namumutla nanaman sya "habang nandun yung lalake sa pwesto nya, pinadalhan mo sya ng cigarette which bawal sa kanya--nalaman ko na bawal yun sa kanya dahil may nakasulat sa likuran ng picture 'pinagalitan nya ako dahil humithit ako kahit alam kong bawal sa'kin' yun ang nakasulat", nagulat naman sya "plus nalaman kong dinalhan mo sya dahil may ash ng cigarette akong nakita dun..." "Pano naman ako makakapadala sa kanya? Nandito lang naman ako e, diba?" Sabay tingin nya sa kanila. "T-tama sya, di sya gumalaw sa kinauupuan nya nun" sang-ayon nila. Tumingin ako sa babaing nag-alok sa'kin kanina. "Ikaw, alam kong lumapit ka rin sa kanya, at may inalok na benta mo, binayaran ka nyang ibigay ang cigarette sa lalake, tama ba ako?" Napahawak naman sya sa ilalim ng kanyang baba at mukang inaalala ang mga nangyari nang. "Tama ka nga, sinabi nyang ibigay ko raw dun sa lalake, kaya ginawa ko nlng rin" sang-ayon nung babae. Kinabahan lalo yung babae at nagpatuloy naman ako. "Pagkatapos nyang humithit agad syang lumabas at umupo para masilayan ka nya sa pwestong ito", sabay lapit ko dun sa inupuan ko kanina "alam mong uupo sya dun at titingnan ka, agad mo syang sinenyasan na pumunta dun sa CR gamit ang arrow na'to", at lumapit ako sa kanya para maituro yung arrow na nasa likuran nya at may nakalagay na 'this way to comfort room' . Lalo syang namutla at nanginig. "Nung una pa lang pumasok kana sa CR at dun mo hinanda ang lahat, at dahil humithit sya nun nanghina sya kaya wala syang laban sa'yo nung pumasok na sya sa CR sumunod ka naman at dun mo sya pinatay gamit ang isang ice pick, pagkatapos lumabas ka at pumasok naman yung babaing sumigaw, mapapatunayan kong ice pick ang gamit mo dahil sa napakaliit ngunit madiin nitong sugat sa leeg, at ang murder weapon ay nasa'yo all the time" napayuko naman sya at umiyak then ipinakita yung ice pick kaya nagulat silang lahat. "Oo, pinatay ko nga sya dahil sa trabahong pinili nya, ilang beses ko syang sinabihan na wag syang mag trabaho sa tren dahil pwede syang mamatay dun, pero di talaga sya nakinig, kaya pinatay ko sya dahil sa inis ko", napakuyom sya at nagpatuloy habang umiiyak "he gave me no choice, sinabi kong mali ang trabahong ito!! Pero anong ginawa nya!? Nagpatuloy sya sa kabaliwan nya!!! Kaya bagay lang na mamatay ang lalaking yun!" Sigaw nya sabay hagulogol nito at ngumiti pa. "Diba sabi mong mamatay sya sa trabahong ito? Pero ikaw na prinotektahan sya na baka mamatay sa trabaho nya, ikaw mismo ang nag prove na pwede syang mamatay sa trabaho nya, kung ganon sinabi mo nalang rin na mamatay sya sa trabaho nya pero sa ibang paraan, tandaan mo, di mamamatay ang tao sa kanyang trabaho kung wala namang papatay sa kanya, di ang trabaho nya ang ikakamatay nya, kundi ikaw na karelasyon nya dahil ayaw mo sa trabaho nya, matanong kita? Tingin mo ba mamatay sya kung di mo sya pinatay? Wala sanang mangyayaring ganito kung di mo pinairal ang galit mo sa trabahong napili nya", dire-ditetso kong sagot sa knya. Lalo naman syang humagulgol at mukang nakonsensya sa ginawa nya. Nagtinginan kami kang Len na nagpapanic. "Curse! Babangga tayo sa isang bayan" nagpapanic nyang sagot. Agad akong tumakbo patungo sa controler at dumungaw sa bintana para makita ang bayan m-maaari silang manganib! ****** to be continued...
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD