AUBREY
May nakaturok na karayom sa kamay ko ng sumunod na magising ako. Tuluyang nilagnat at nagkasakit na pala ako kaya labis na pagkahilo at panghihina ang nararamdaman ko kanina nang magising ako hanggang sa nawalan ng malay matapos umikot ang paningin at tinakasan ng lakas.
"I'm glad you're finally awake, you scared me to death earlier, sweetie," agad na sabi ni Dexon nang magmulat ako ng mga mata.
"Wait, let me prepare your food so you can take your medicine later," sabi nito na tinawag ang kung sino na agad pumasok dito sa silid.
Naiwan kaming walang imikan. Hindi ko siya kinikibo at talagang pinakita ako sa kanya na galit ako at wala akong balak kausapin si Dexon ngayon. Sa tuwing titingnan ko siya, lalo lamang sumasama ang loob ko kaya pinili ko ang manahimik hanggang sa bumal
