Damien entered at his garage with a heavy heart. Hindi niya inaakalang makakauwi pa siya ng buhay gayong halos lumipad na ang kanyang sasakyan sa bigla ulit na bumuhos ang ulan.
Marami pa siyang nais na gawin sana sa tabi ng kanyang minamahal ngunit, wala siyang magawa kundi ang umuwi muna dahil habang tumatagal siya roon mas lalo lamang sumisidhi ang damdamin niyang sumunod sa namayapang kasintahan.
Nanatili muna siya sandali sa loob ng sasakyan habang nagmumuni-muni. Ang kanyang mga tauhan ay nag-aantay na sa paglabas niya ngunit, wala sa kanila ang atensyon niya.
Siya ay nasa malalim na pag-isip at walang makakapigil sa kanya at sa nais niyang gawin kahit mamatay man siya sa lamig o kaya hindi naman ay magkapulmonya at wala siyang pakialam.
He’s in a deep thought that no one could stop him. Nag-aantay din sa kanya si Jask at Leon na ilang araw din na nawala sa pangangalap ng mga impormasyon.
Tanging ang mga malalapit lamang na mga tao ang may alam kung ano ang nangyayari kay Damien.
Damien stayed silent for a long time then he sighed. Laglag ang balikat niya nang magdesisyon siyang lumabas na ng sasakyan.
He opened the car door and jump out. Basang-basa siya at tumutulo pa ang tubig ulan mula sa damit niya.
“Boss.” His men called him. He nodded at them and grabbed the towel handed by his men. He wiped his wet face and hair. He was about to leave and went to his room when he heard gasped right at his back.
Nilingon niya ang pinanggalingan ng mga singhap. It came from one of his men who opened the car to clean it.
“What happened?” Jask asked at the Damien’s men. Sumagot ito ngunit, kay Damien ito bumaling.
They saw how the man paled while staring at his Boss. “Boss, may patay ata na taong isinakay sa sasakyan niyo.” Anito.
Namumutla ang tauhan dahil baka pinatay ito ng Boss nila at isinakay ito sa sasakyan. Si Damien naman ang nangunot ng noo.
“What the f**k are you saying?” Inis na tanong ni Damien. He came from the cemetery and he knows no one is there because it is silent at that time.
“I am all alone at that f*****g cemetery and I don’t intend to kill someone right at that moment so, don’t f*****g stare at me as if I kill someone and hide them in my freaking car!” Sigaw ni Damien at binaril ang tauhan sa ulo.
Ang isa sa pinakaayaw ni Damien ay ang pagbintangan siya gayong wala namang katotohanan ang sinasabi nito.
Leon sighed and looked at inside Damien’s car. Malutong na mura ang pinakawalan ni Leon at hinubad ang leather jacket niya.
Nagtatakang sinundan ng matalim na tingin ni Damien at ang tingin ni Jask sa ginagawa ni Leon. Kitang-kita kung paano pumasok ang kalahating katawan ni Leon habang ang kalahati ay nasa labas pa ng sasakyan.
Leon is checking something and everyone is waiting for what he found out. Hindi nito binuksan ang kabilang pintuan ngunit, lumabas itong muli.
“He’s right,” turo nito sa tauhan ni Damien na siyang nakasalo nang inis ng boss.
“May tao sa likod ng sasakyan mo Damien. She’s unconscious and naked.” Walang pambibintang sa tono ni Leon. Alam nitong hindi ganoon si Damien dahil higit sa lahat ito ang nakaranas na mawala sa kanya ang babaeng minamahal dahil din sa krimeng nasa isipan niya.
“She?”
Nangunot ang noo ni Damien at dali-dali tinignan ang kanyang sasakyan. Tama nga si Leon may tao nga sa likod ng kanyang sasakyan at isang hubad na babae pa.
He can’t see her face well because the car was too dark but he saw her sighing heavily as if she ran from something horrible.
Hapong-hapo ito habang natutulog. Hindi man niya kita ang mukha nito. Kitang-kita naman kung gaano kapayat ang nakahiga sa likuran ng sasakyan ni Damien. Dahil sa ang atensyon niya ay nasa isang tao lamang.
He never realized that someone is with him while he’s going back to his estate. Damien stared at the unconscious woman.
Mura nang mura si Damien sa kanyang isipan. How reckless he is. Sa lahat pa talaga ng sasakyan sa kanya pa ito nakasakay.
Maraming mga bagay ang nasa isipan ni Damien dahil sa babaeng ito. But then, he decided to grabbed her. Binuhat niya ito at binalot sa katawan nito ang jacket ni Leon. He didn’t look at the girl’s face.
Tila nagbuhat lang ng balahibo ang binata dahil sa babaeng nasa mga bisig niya. He cussed even more.
Sa lahat-lahat pa naman ng bagay, ang hindi niya matiis ay ang babaeng nangangailangan ng tulong dahil naalala niya ang dating nobya.
He looked at the girl but not in her face. He can feel his heart aching with her situation. Minsan na niya itong naranasan sa nobya at wala siyang nagawa nang mawala ito sa kanya.
Pakiramdam niya ay obligado siyang tulungan ang kaawa-awang kalagayan ng dalaga lalo pa at nakasakay ito sa sasakyan niya nang hindi nalalaman.
Even he doesn’t know why he’s doing it when he can turn this girl to the authority. He can’t just leave her there.
“Call Doctor Harvey. Tell him to helped this girl. I’ll bring her to the guess room.” Walang emosyon na naglakad si Damien na kasunod si Jask at Leon.
“The two of you won’t come here if you don’t have the information I needed.” Malamig na turan ni Damien habang naglalakad papaakyat ng hagdan. Nagkatinginan ang dalawa at nagtikhiman.
“Mayroon nga Ambrose, pero hind pa ito ang hinahanap natin may mga ipapaalam lang kami sa’yo,” ani ni Leon habang sinisilip ang mukha ng dalaga na nasa bisig ni Damien.
Sa laking bulas ni Damien, hula ni Leon ay hanggang kili-kili lang ito ng lalaki.
Hindi nito mahulaan ang edad nito dahil sa ang payat-payat nito at tila may hindi nangyari dito.
“Sa opisina ko nalang ito pag-usapan,” sagot ni Damien kay Leon.
Nang nasa huling baitang na sila papaakyat ng hagdanan ay muntik na mabitawan ni Damien ang hawak na babae.
Nagsisigaw ito habang wala pa ring malay. “H –huwag! Nagmamakaawa ako! Tama na, paki-usap… tama na, pagod na pagod na ako!” Muli ay nagkatinginan ang dalawang nasa likod ni Damien dahil sa mga ganitong kilos ng isang tao.
Alam na alam nila kung ano ang mga ikinikilos nito. They witnessed it with the three women they’ve met and became the wives of the three mafia bosses. Dahil sa ginawa ng babae ay biglang napatingin si Damien sa mukha nito na hindi niya pinlanong gawin.
He didn’t care someone he doesn’t know. Iiwanan niya lang sana ang babae sa guest room at ipapagamot sa doktor ng estate niya pagkatapos ay ang mga tauhan na niya ang bahala dito.
He stopped from moving when he saw the girl’s face. His heart stirred with so much protectiveness and admiration. Ngayon lang ulit siya nakaramdam ng ganito pagkatapos nang ilang taon.
He didn’t intend to give someone admiration, love and care because he’s too busy to get the justice his late fiancée deserve. Nakita niya kung paano mangunot ang kilay ng babaeng hawak niya kung paano nag-iba ang mukha nito.
He saw how she is scared and bothered. Walang epekto sa babae ang kapayatan nito dahil hindi doon natigil ang kagandahan ng dalaga. He knows her skin is fair even though she is paled.
“Enchanting.” Damien muttered silently. Her beauty can enchantress anyone.
Ang matangos at maliit nitong labi ay bagay na bagay sa kanyang mukha. Ang mapupula nitong labi na kasing pula nang dugo na tila nag-aanya na halikan ay sadyang nakakaakit. Her eyes are still closed but Damien bet it’s beautiful.
He wanted her to open her eyes but at the same time he’s confused with himself. For one more time, the beast’s heart fluttered again with the alluring beauty he held. For once again, his stone heart melted with the enchantress in his hand.
Ramdam na ramdam ni Damien ang pag-iiba ng lahat sa kanya gayong kanina lamang ay madilim at mabigat ang nararamdaman niya.
Muntik pa siyang mabuwal dahil sa biglaang emosyon na namumutawi sa kanya kung wala lang si Jask sa likuran niya na biglang umalalay sa kanya malamang ay mas nasaktan ang babae kung sabay silang nahulog mula sa hagdanan.
Damien gulped and negatively shakes his head. “Fuck.” Damien cursed in his head.
“I don’t want to feel this thing! I will only admire Charmaine! No one else!” Kastigo niya sa sarili.
Dali-dali niyang ipinasa ang babae sa mga kamay ni Jask. Tila napapaso sa isang apoy si Damien nang ginawa iyon na siyang ipinagtataka ni Jask at Leon dahil kani-kanina lang ay boluntaryo pa siyang ginagawa ang pagtulong.
“I forgot something, take her to the guest room.” Pagpapalusot ni Damien.
Madali siyang naglakad papuntang master’s bedroom. Naiwan naman ang dalawa na nagtataka.
“What’s his problem?” Tanong ni Jask na inayos ang babae sa pagbuhat. Leon shrugged.
“You know that he’s the only mafia boss I can’t easily read,” sagot ni Leon.
Totoo iyon, si Damien lang yata sa apat ang hindi mabasa ni Leon at Jask. Napaka-unpredictable ng lalaki at sadyang misteryoso.
“Yeah, who knows what’s running into his cruel mind.” Jask said.
Naglakad ang dalawa sa sinasabing guest room at inilapag ang babae sa kama. Binuksan nila ang ilaw. Nilapitan ng dalawa ang babae. Nanlaki ang mga mata nila at sabay pa silang napatakbo sa pintuan nang makita ang dugo sa kama mula sa likod ng ulo nito. Malamang pati ang damit ni Damien ay may dugo roon.
“s**t!” Nakasalubong nila ang doktor mabilis nila itong inakay papasok ng guest room.
“Doc, maraming dugo sa kama! May sugat siya sa ulo.” Imporma agad ni Leon samantalang si Jask ay sinuri din ang ibang parte ng babae.
They didn’t feel lust towards her. Iba talaga pag-inlove dahil wala ng ibang babae na tinitignan ang mga ito.
Ang doktor naman ay may asawa na. Samantala habang nag-pa-panic ang iba sa guest room narito naman si Damien sa loob ng kanyang silid at hindi mapakali sa nararamdaman.
Ilang beses niyang sinaktan ang sarili dahil ayaw niyang makaramdam ng ganito. Ayaw niya na makaramdam ng paghanga sa ibang babae lalo pa at nangako siya kay Charmaine na ito lang ang mamahalin niya hanggang sa huli niyang hininga.
“I won’t! No!” Ginulo niya ang buhok. Kakadalaw niya lang sa namayapang nobya at sa ilang saglit lang na may hawak siyang ibang babae nakaramdam agad siya nang paghanga?
“What the f**k is happening to you, Damien?! Fool!” Kinuyom niya ang mga kamao.
Pakiramdam niya ay niloko niya ang namayapang nobya dahil sa ginawa niya. Ilang saglit lang iyon pero kung makahanga siya ay tila wala siyang pangako sa nobya?! He walked right to left.
Pabalik-balik siya kahit pa sabihing nangako siya. Ngayon naman pakiramdam niya ay naiwan ang presensiya niya doon sa babaeng buhat niya kanina.
Alam ni Damien na hindi magtatagal ay mangyayari at mangyayari ang kinakatakutan niya noon.
“What should I do?”