“I could buy you tons of that… don’t worry,” he said confidently and didn’t even stutter at all.
Napaawang ang aking bibig dahil sa pagkagulat. Did I hear it right? Sinabi niya ba talaga iyon? Sa kaniya ba talaga nanggaling iyon? Wala sa hinagap ko na makakapagsalita siya ng ganoon.
Parang wala lang sa kaniya ang sinabi, samantalang ako ay hindi halos makahuma. Ang lupit niya lang talaga sa akin. Gusto niya 'yong hindi ako makakasagot agad.
While staring at him... I could see the roughness in his eyes. Iyong mga tingin na laging galit ay hindi na yata mawawala sa kaniya. Pero habang tumatagal ang tingin ko sa kaniya ay may mga bagay akong napansin. When he is talking, he will make sure that he will make eye contact. Sinisigurado niya na diretso ang titig sa kausap. Iyon din ang
