KABANATA 77

2005 Words

I was fascinated with the view. Saktong-sakto nang huminto ang van sa tabi at bumaba kami ay tsaka unti-unting sumilay ang araw. Nakaupo ako sa outdoor folding chair. Sinampa niya sa likod ko ang makapal na blanket habang nakatayo siya sa gilid ko at hawak nang mahigpit ang kamay ko. "Wow..." Unti-unting sumilay ang ngiti sa aking labi. Totoo pala 'yong feeling na ang nature ay nakakagaan ng pakiramdam. The sunrise is so beautiful. I am still grateful that despite all the problems, God still blessed me with healthy body. Kasi I was able to see his wonderful creation. Habang ang iba, nag-aagaw buhay na. Hinihiling na sana kahit sa huling pagkakataon ay masilayan pa nila ang ganda ng umaga pero hindi na nila kaya. "Sayang tulog si Angela," sabi ko dahil nakatulog sa couch si Angela. Hu

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD