KABANATA 107

2077 Words

I was so happy that night. Hindi nga ako makatulog dahil sa saya ko na naging okay na kami ni Mommy. Unti-unti nang bumabalik sa normal. There's still a hope in my heart na magiging okay din kami ni Daddy. Iyon ang pinag-usapan namin ni Axel buong gabi. "You know what? Dapat natutulog na tayo lalo ka na. It's already midnight," sabi ni Axel at umayos ng higa at niyakap ako. Nakaupo na naman ako kung matulog. Nalulunod kasi ang pakiramdam ko kapag humihiga kahit na sandamakmak na ang unan ko sa tabi. Humikab ako habang pinapanuod si Axel na hinihimas ang malaki kong tiyan. Tiningala niya ko. "She doesn't want to move whenever I touch your belly." Ngumuso siya at namumungay ang mga mata. Binalik ang tingin sa tiyan ko. Marahang hinaplos iyon. "C'mon, baby... Dad is here. Give Daddy some

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD