Chapter 22

1042 Words

TREY ARTIAGA __ Nakita ko ang pagkamangha at excitement sa mukha nito nang makita ang dagat. Bahagya pang nakabukas ang mga labi nito na tila ba hindi pa rin makapaniwalang dinala ko siya roon. Nakita ko kung gaano kasaya ang mga matang iyon. Nilapitan niya agad ang tubig para maramdaman iyon sa paa niya. Parang bang matagal silang hindi nagkita. Bumaling siya sa akin na may malawak na ngiti sa mga labi nang tumayo ako sa tabi niya. "Thank you for bringing me here. It's so... beautiful here." Hindi ko alam dahil mas nakikita ko ang ganda habang nakatingin sa kanya. Pinili niyang sandaling pagmasdan ang karagatan bago niya tuluyang hinubad ang suot niyang daster. Hindi ako sigurado sa nararamdam ko habang nakatingin rito na lumulusong pa papunta sa malalim na parte. Kusang bumaba

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD