Tinawag ako ni Auntie Mercy nang matapos siya sa pagluluto ng agahan. Pinaupo niya ako kaharap sa pabilog na mesa. Agad kong naamoy ang mabangong sinangag at may bangus din doon. Nagsimula kami sa pagkain.
"Pasensya ka na, hija, hindi pa ako nakakapamalengke."
"Ayos lang po, Auntie." pigil ko. "Pasensya na nga po pala at biglaan,"
"Naku, walang problema. Masaya nga ako na narito ka. Kamusta ka na, Natalia? Napakaganda mo. Nagmana ka kay Theresa." she smiled genuinely.
Napangiti din ako. "Salamat, Auntie..."
Nagpatuloy ang ngiti niya. Hindi na nakapag-asawa pa si Auntie Mercy. Ang alam ko ay nasawi sa isang misyon ang tanging naging nobyo niya noon. Hindi na siya nagkaroon ng relasyon pagkatapos noon kaya wala rin siyang anak.
"Masarap talaga ang tiyan ng bangus," ngiti ni Auntie nan
