Mr. And Mrs. Gangster

Chapter 6: Who Knows?

Zen's POV

Sa tuwing maiisip ko ang mukha nila kanina ay nababadtrip ako! Sana hindi ko nalang sila nakita.

Flashback~

Nag uusap kami ni Mr. Prin kung tawagin ko. Totoo yo'n, inalam ko amd pagkatao niya dahil interesado ako kung anong kaugnayan niya kay Nick matapos ang naganap noong isang araw. Sinabi ko rin sa kanya na isa ako sa pinakamataas na myembro sa gang. Halata naman na nagulat siya pero nakarecover din kaagad.

Okay na sana ang usapan kung wala lang talagang umepal.

"OMG!? Zen!? and Di--Jayross!?" maarteng puna sa amin ni Aloena.

Hayy sinasabi ko na nga bang magkikita kaming tatlo ngayon dahil nakita ko sila sa malapit. Bruhang to. Pero parang wala lang kaming narinig ni Dix na nga itawag ko. Nagtaka ako ng mag iba ang itsura niya. May galit sa mga mata niya, ramdam ko ang sama ng loob pero kahit ganon hindi ko nalang pinansin dahil nandito ang dalawang sumira ng buhay ko.

Nakatingin lang kami ni Dix sa isa't isa, tila nag uusap ang mga mata namin, bakit ganito? San ba nanggagaling to? Bakit nararamdaman ko to? LBM?

Paranoid kalang Zen dahil nandiyan ang bruhang makati. "Is that so?" natinag ako sa tanong ni. Dix. Pormal na pormal.

"Yeah, I think."sagot ko naman sa kanya.

"What should we do now?" tanong niya na medyo ipinagtaka ko.

Pero tinitigan niya lang ako, pero hindi ko binabago ang ekspresyon kong walang kagana gana.

"Hayaan sila, wag pansinin at isiping may dumaang hangin." sagot ko nalang sa kanya. At nang tignan ko siya ay nakangisi siya.

"Hi everyone!" narinig naming bati ni Aloena. Tinignan lang namin siya at tinunguan .

"Hey there Zen."narinig kong bati ni Lard.

'Kapal ng mukha'

"OMG! Yieee! Bagay kayo!" pang aasar pa sa amin ni Aloena.

"Not that much." sagot nalang ni Dix. Palihim nalang akong natawa.

"Can we join!?" maarteng tanong ni Aloena.

Nagkatitigan pa kami ni Dix, parehas naka kunot ang noo namin pero sa huli ay napagkasunduan namin na pumayag nalang, titigan palang yan what more kung naguusap na?

Tinignan sila ni Dix at tinunguan. Nakita ko sa side vision ko na inalalayan pa talaga ni Lard si Aloena para makaupo.

'Ano akala niya diyan baldado!?' Napangiti nalang ako sa naisip ko..

"Why are you smiling?" direktang tanong ni Lard. Hindi ako sumagot agad at tinitigan siya.

"Hm? Because I'm happy?" sinadya ko talagang maging sarkastiko sa kanya.

"And would you mind if I ask why?" nahihiya pa yatang tanong niya.

Umasta akong nag iisip saka ko siya tinignan ng diretso sa mga mata niya, walang gana ko lang siyang tinignan .

"Because, I have all. Nasa akin na lahat ng kailangan ko? at higit sa lahat ay kuntento na ako sa kung anong meron ako. " sinadya ko talagang diinan ang ang salitang yo'n. It really suits to him..

'Nice one Zen, nice one !'

End of flashback~

Ayoko ng alalahanin pa ang iba naming napag kwentuhan ay hindi sumbatan pala ang naging ending namin. Nararamdaman ko na naman yung sakit, yung sakit na dati ko ng gustong makalimutan na sana mamanhid nalang yung katawan ko para hindi ko maramdaman, kahit anong takas ko nasa nakaraan pa rin ako.

Hindi ako masyadong umimik pag dating sa bahay, ramdam kong naiintindihan naman ako nila Ji at Yel kaya di nila ako masyadong kinulit ngayon.

Hindi na ako nag dinner nabuburaot ako sa pag mumukha nilang dalawa! Ang ending tss tulog na naman ako

Dix's POV

Maganda na sana ang usapan namin kanina kung hindi lang talaga dumating yung dalawa, pero nagustuhan ko ang sinabi ni Zen kanina.

'Hayaan sila...wag pansinin at isiping may dumaang hangin' Palagi niya sigurong ginagawa yo'n haha! Medyo madilim na sa labas pag kabuwi namin ni Vin, di ko namalayan ang oras.

Ngayon nasa kama langako nakatingin sa puting kisame ng kwarto ko at naka headset.

~♪ Di ko na kaya ito. Magkunwaring wala lang ang lahat. Kung nagsabi lang ako sayo di ka na sana nalito sana lang ay nalaman mo ang damdamin kong ito. Aking hiling mapasakin dating matamis na pagtingin. Nanalig nanabik sa tamis ng iyong halik. Ngayon ay nag iisa nangugulila sinta.ang suyuan ang ibigan ang nakaraan kung may ibabalik ko lang♪~

Ang nakaraan ay nakaraan na hindi na dapat binabalikan dahit kung ano at sino ang nasa harap mo ay siya dapat ang piority mo. Hindi pa ako gano'n kadali makalimot sa nakaraan pero kakayanin ko basta may tao akong masasandalan sa oras ng pangagailangan.

"Hello?" sagot ko ng mag ring ang phone ko.

"Kuya, hello!" what the hell?

"Jaira!?" tawag ko sa kanya.

"Yes kuya see you soon!" sasagot pa sana ako pero binaba niya na ang linya ng telepono.

Uuwi ba siya dito!?

Napailing nalang ako lalo at humiga sa kama at pumikit.

Someone's POV

Ang sarap ng buhay niya ah? Normal na normal, parang malinis at walang bahid ng dumi. Ayos ang galing magtago.

"Boss, alam na daw po nila yung bahay." pahayag ng isa kong tauhan .

"Sige." at sinenyasan ko siyang lumabas na.

Makakaganti na rin ako sayo maghintay ka lang at wag masyadong mainip konting tiis malalasahan ko na ang tagumpay ko habang tinitignan ang pag durusa mo. Mahaba ang naging pagdurusa ng pamilya namin Mr. Prin kaya be prepared all the time cause we're always watching you behind.

"Jayross Dixon Prin..."