“Linda, ayos ka lang ba?” tanong sa akin ni Jordan.
Nasa harap kami ng hapag-kainan at sabay na kumakain ng hapunan. Wala siyang pasok ngayon, kaya sinabayan ko siya.
“Ha?” sagot ko nang wala sa sarili.
Bumuntong-hininga siya. “Hindi mo nagagalaw ang pagkain mo.”
Kumunot ang noo ko. “Marunong ka ng magsalita ng Tagalog?”
Tumango siya. “I had to learn so people could understand me better. Kanina pa kita napapansing malayo ang iniisip mo.”
Umiwas ako ng tingin. “Wala naman.”
“I know we’re not exactly friends, but if something’s bothering you, you can talk to me about it,” sabi niya nang seryoso.
Tumingin ako sa kanya. “Yung amo ko kasi gusto niya akong isama sa party. Ayoko namang sumama dahil hindi ako sanay pumunta sa mga party.”
Hindi ko sinabi sa kanya ang totoo dahil baka kung
