Limang araw ang lumipas. Sa wakas ay natanggap na rin nila ang pinakahihintay nilang visa nila. Handa na silang lumipad para mapagamot ang kanilang anak. Masuwerte na lamang sila at hindi ganoon kabilis ang progress ng sakit nito. Sabi ng doktor na sumuri sa anak ay mabagal ang mutation ng cancer cells nito na siyang pinagpapasalamat nila.
“Mainam naman at makakalipad na kayo,” tinig ng ina habang nasa mesa. Bakas sa tinig nito ang may kabigatan sabay tingin sa kanilang anak. “Sana ay mapagtagumpayan ninyo ang labang ito,” dagdag pa nito.
“Salamat po tita. Sana nga po,” turan naman ni Kath na may lungkot sa mukha.
“Anyways, so decided ka na rin ba?” Baling ng ina sa nanahimik na si Lance.
Tumingin si Lance kay Kath saka ngumiti sa ina. “Oo, Ma. Wala naman sigurong mawawala kung muli k
