HINDI pa rin maka-move on ang pakiramdam ni Joanna sa pinanood nilang movie ni Nash kanina nang makapasok na sila sa silid nito na siyang tutulugan nila.
“Nakakalungkot kasi parehas silang namatay sa huli,” napabuntong-hininga na naman siya.
Natatawang pinisil ni Nash ang kamay niya. “At least, magkasama pa rin sila hanggang sa huling hininga nila.”
“Ang tragic pa rin.”
“Move on, Joanna.”
“Iyon ang pinakamahirap gawin sa lahat. Ang mag-move on.”
Napakurap-kurap siya nang humarang sa harapan niya si Nash at pagpantayin nito ang mga mukha nila. “Hindi ka fan ng mga tragic love story.”
Umiling siya. “Hindi.”
Napatango-tango ito. “Okay. Iiiwas kita sa ganyang mga palabas.” Pinisil nito ang baba niya. “Ngumiti ka na. Baka mamaya niyan mapanaginipan mo pa ‘yong pinanood natin kanina,” bi
