Chapter 5
1678 Words
Kinjie's P O V
Nakakunot noo, ang tanging reaksiyon ko sa pinagsasabi ni tita ngayon, ano ba ang tinutukoy niyang kapalit? May kinalaman kaya ito sa hindi pagkakilala sa'kin ni alex?
"Ano po iyon?"
Tanong ko pa
"Ito ay ang pagkalimot niya, tanging ako at ang mga taong malapit sa kaniyang buhay lang ang tanging naalala niya"
Pagpapatuloy niya
Hindi ako makapaniwala sa mga impormasyon na aking na ririnig ngayon.
Hindi ko akalaing ganoon pala kalala ang naidulot ng trahidyang naganap sa'min dati, na pati alaala niya'y tuluyan naring nilimot,
Na pati puso niya'y tuluyan naring nakalimot,
Patuloy parin ako sa pag-aabang sa mga susunod na sasabihin ni tita,
Biglang nakuha ang atensiyon namin nang may biglang kumatok sa pintuan,
"Ya? "
Tawag pa ni tita sa katulong upang pagbuksan ang pinto.
Napalingon nalang ako sa babaeng parating sa'min ngayon
"Hi mom"
Tsaka siya nag beso sa mama niya
"Anak? Nakarating na pala kayo, how's the party? Did you enjoy it? Didn't you?"
Tanong pa ni tita kay alex
"Yes mom, i do"
Sagot ni alex sa kanyang mom.
Pero kaagaw pansin ang lalaking nago'y nagmano kay tita,
kasing edad ko lang ito, kitang kita sa hugis ng kaniyang katawan,
"Good evening po tita"
Bati nito sa mama ni alex
"Ma? May bisita pala kayo?"
Ngiting tanong ni alex
"Ba-bakit ka narito?"
Utal na tanong ni alex sa'kin
"Wa- wala, ahmmm, tita i have to go, nice meeting you po"
pag-paalam ko sa mama ni alex
Nakakailang mang tawaging tita ang mama ni alex, pero ito na ang nakasanayan ko.
Agad na akong lumabas sa gate ng bahay, bumabagabag parin sa aking isip ang lalaking kanina'y nagmano sa kamay ni tita, kaano- ano siya ni alex? Bakit parang napamahal na niya ito? Halatang matagal na silang magkasama at magkakilala na sa isa't isa...
Posible kayang kasintahan niya ito?
Napakasakit isipin na tuluyan ka na talagang nalimot ng babaeng minahal mo minsan.
Oo aaminin ko, umaasa pa akong magkabalikan kami, gagawin ko ang lahat magkabalikan lang kami ulit.
Lalaban ako hanggang sa dulo, at ang kapalit nito'y si alexandra.
Hindi ako susuko hanggat hindi maibalik sa aking mga kamay si alex, ang unang babaeng minahal ko ng lubos.
bigla akong natauhan nang biglang tumunog yung phone,
Hindi ko namalayang nagmamaneho pala ako ng kotse, ganoon na nga pala kalalim ang iniisip ko,
Agad ko namang sinagot ang tawag
"Bro? Asan ka ngayon"
Tinig ni kent ang bumungad sakin sa kabilang linya,
"Pauwi na, bakit? May problema ba?"
Tanong ko pa
"tara, Gala tayo"
Masiglang yaya sa'kin ni kent
"Sorry bro, but, 'di ako pwede tonight"
tanggi ko,
May importante akong pupuntahan ngayong gabi, isang lugar na pinakaimportante sa aking buhay, wala nang ibang nakakaalam nito bukod sa kanya,
"Ahhh, ganon ba bro? Sayang. Sige salamat nalang, enjoy your journey!"
Tsaka niya binaba ang tawag
Loko to ah? iiwan daw ba ako sa iri? Itatanong ko pa sana kung kasama ba nila si tina sa kanilang lakad,
Pero bahala na...
Pinaharorot ko nalang ang sasakyan papunta sa pupuntahan ko
Maya maya, nakarating din ako dito, pinark ko muna ang sasakyan sa pedestrial lane, tsaka ako naglakad,
Matagal tagal narin akong hindi nakapunta dito, mula noong nagkahiwalay kami, halos araw- araw ko itong dinadalaw, minsan nga dito pa ako nakatulog...
Pagkarating ko dito, agad agad na akong umakyat sa hagdanan,
Wala paring pagbabago ang bahay na ito, maganda parin, kahit na sa dinami daming bagyo ang dumaan four years ago until now, pero hindi parin ito nagpadaig, nanatili parin itong polido.
Umupo nalang ako sa upuan,
Parang kailan lang, dito kami natutulog noon, nakayakap sa isa't isa, nagbibiruan, naghahalikan, nakangiti sa isa't isa. ang sayang isipin ang mga sandaling iyon, ang sarap balikan ang mga ala-alang iyon.
Pero nakakalungkot isipin na ala-ala nalang pala ang lahat ng iyon, isang ala-ala na tanging ako nalang ang nakakaalala nito, dahil alam kong pati ito nakakalimutan narin niya.
Di ko namalayang may tumulo napalang likido galing sa aking mga mata,
Maibabalik pa kaya ang lahat ng iyon?
Posible pa kayang manumbalik ang lahat? Hindi kaya mauwi nalang ito sa imposible?
habang nakaupo ako sa isang upuan, napatigil hikbi ako ng mapansin ang isang bagay na ngayo'y nakapatong sa isang mesa, isang wallet.
Nilapitan ko ito, tsaka dinampot,
Kanino naman kaya ito? Sa pagkakaalam ko'y kami lang ang nakakaalam dito, ako at si alexandra.
hindi ko akalaing may ibang tao na pala ang nakakaalam sa tree house na ito, pero nagagalak akong malaman iyon, mabuti narin iyon at sa ganoon ay mapanatili itong malinis, maganda at polido.
Dahan dahan ko nalang itong binuksan,
Nakuha ang atensiyon ko ng tumunog ang ringtone sa aking phone, kaya agad ko naman itong sinagot...
"Hello?"
Sagot ko, pero wala akong marinig na kahit anong ingay sa kabilang linya
Pinakinggan ko nang maayos ang kabilang linya pero wala ni isa ang nagsasalita
Kaya binaba ko nalang ito, siguro wrong number lang ata,
Napagpasyahan ko na umalis nalang sa tree house, mag aalas- unsi narin at malalim na ang gabi...
---
KinDra
Kinjie's P O V
Nakakunot noo, ang tanging reaksiyon ko sa pinagsasabi ni tita ngayon, ano ba ang tinutukoy niyang kapalit? May kinalaman kaya ito sa hindi pagkakilala sa'kin ni alex?
"Ano po iyon?"
Tanong ko pa
"Ito ay ang pagkalimot niya, tanging ako at ang mga taong malapit sa kaniyang buhay lang ang tanging naalala niya"
Pagpapatuloy niya
Hindi ako makapaniwala sa mga impormasyon na aking na ririnig ngayon.
Hindi ko akalaing ganoon pala kalala ang naidulot ng trahidyang naganap sa'min dati, na pati alaala niya'y tuluyan naring nilimot,
Na pati puso niya'y tuluyan naring nakalimot,
Patuloy parin ako sa pag-aabang sa mga susunod na sasabihin ni tita,
Biglang nakuha ang atensiyon namin nang may biglang kumatok sa pintuan,
"Ya? "
Tawag pa ni tita sa katulong upang pagbuksan ang pinto.
Napalingon nalang ako sa babaeng parating sa'min ngayon
"Hi mom"
Tsaka siya nag beso sa mama niya
"Anak? Nakarating na pala kayo, how's the party? Did you enjoy it? Didn't you?"
Tanong pa ni tita kay alex
"Yes mom, i do"
Sagot ni alex sa kanyang mom.
Pero kaagaw pansin ang lalaking nago'y nagmano kay tita,
kasing edad ko lang ito, kitang kita sa hugis ng kaniyang katawan,
"Good evening po tita"
Bati nito sa mama ni alex
"Ma? May bisita pala kayo?"
Ngiting tanong ni alex
"Ba-bakit ka narito?"
Utal na tanong ni alex sa'kin
"Wa- wala, ahmmm, tita i have to go, nice meeting you po"
pag-paalam ko sa mama ni alex
Nakakailang mang tawaging tita ang mama ni alex, pero ito na ang nakasanayan ko.
Agad na akong lumabas sa gate ng bahay, bumabagabag parin sa aking isip ang lalaking kanina'y nagmano sa kamay ni tita, kaano- ano siya ni alex? Bakit parang napamahal na niya ito? Halatang matagal na silang magkasama at magkakilala na sa isa't isa...
Posible kayang kasintahan niya ito?
Napakasakit isipin na tuluyan ka na talagang nalimot ng babaeng minahal mo minsan.
Oo aaminin ko, umaasa pa akong magkabalikan kami, gagawin ko ang lahat magkabalikan lang kami ulit.
Lalaban ako hanggang sa dulo, at ang kapalit nito'y si alexandra.
Hindi ako susuko hanggat hindi maibalik sa aking mga kamay si alex, ang unang babaeng minahal ko ng lubos.
bigla akong natauhan nang biglang tumunog yung phone,
Hindi ko namalayang nagmamaneho pala ako ng kotse, ganoon na nga pala kalalim ang iniisip ko,
Agad ko namang sinagot ang tawag
"Bro? Asan ka ngayon"
Tinig ni kent ang bumungad sakin sa kabilang linya,
"Pauwi na, bakit? May problema ba?"
Tanong ko pa
"tara, Gala tayo"
Masiglang yaya sa'kin ni kent
"Sorry bro, but, 'di ako pwede tonight"
tanggi ko,
May importante akong pupuntahan ngayong gabi, isang lugar na pinakaimportante sa aking buhay, wala nang ibang nakakaalam nito bukod sa kanya,
"Ahhh, ganon ba bro? Sayang. Sige salamat nalang, enjoy your journey!"
Tsaka niya binaba ang tawag
Loko to ah? iiwan daw ba ako sa iri? Itatanong ko pa sana kung kasama ba nila si tina sa kanilang lakad,
Pero bahala na...
Pinaharorot ko nalang ang sasakyan papunta sa pupuntahan ko
Maya maya, nakarating din ako dito, pinark ko muna ang sasakyan sa pedestrial lane, tsaka ako naglakad,
Matagal tagal narin akong hindi nakapunta dito, mula noong nagkahiwalay kami, halos araw- araw ko itong dinadalaw, minsan nga dito pa ako nakatulog...
Pagkarating ko dito, agad agad na akong umakyat sa hagdanan,
Wala paring pagbabago ang bahay na ito, maganda parin, kahit na sa dinami daming bagyo ang dumaan four years ago until now, pero hindi parin ito nagpadaig, nanatili parin itong polido.
Umupo nalang ako sa upuan,
Parang kailan lang, dito kami natutulog noon, nakayakap sa isa't isa, nagbibiruan, naghahalikan, nakangiti sa isa't isa. ang sayang isipin ang mga sandaling iyon, ang sarap balikan ang mga ala-alang iyon.
Pero nakakalungkot isipin na ala-ala nalang pala ang lahat ng iyon, isang ala-ala na tanging ako nalang ang nakakaalala nito, dahil alam kong pati ito nakakalimutan narin niya.
Di ko namalayang may tumulo napalang likido galing sa aking mga mata,
Maibabalik pa kaya ang lahat ng iyon?
Posible pa kayang manumbalik ang lahat? Hindi kaya mauwi nalang ito sa imposible?
habang nakaupo ako sa isang upuan, napatigil hikbi ako ng mapansin ang isang bagay na ngayo'y nakapatong sa isang mesa, isang wallet.
Nilapitan ko ito, tsaka dinampot,
Kanino naman kaya ito? Sa pagkakaalam ko'y kami lang ang nakakaalam dito, ako at si alexandra.
hindi ko akalaing may ibang tao na pala ang nakakaalam sa tree house na ito, pero nagagalak akong malaman iyon, mabuti narin iyon at sa ganoon ay mapanatili itong malinis, maganda at polido.
Dahan dahan ko nalang itong binuksan,
Nakuha ang atensiyon ko ng tumunog ang ringtone sa aking phone, kaya agad ko naman itong sinagot...
"Hello?"
Sagot ko, pero wala akong marinig na kahit anong ingay sa kabilang linya
Pinakinggan ko nang maayos ang kabilang linya pero wala ni isa ang nagsasalita
Kaya binaba ko nalang ito, siguro wrong number lang ata,
Napagpasyahan ko na umalis nalang sa tree house, mag aalas- unsi narin at malalim na ang gabi...
---
KinDra
- Writer
