Krizzia's POV
Hindi ko mapigilang mapangiti habang nakatingin sa lalakeng nakahawak sa aking kamay ngayon.
"Masaya ka na ba?" Tanong sa akin ng babaeng nasa aking utak at unting-unti nanghihina.
Hindi. Dahil hindi ko pa naisasagawa ang mga plano ko. Sagot ko sa kaniya.
Ang totoo niyan ay tama ang Hari at Reyna ng mga Valerious. Siya ang magpapasaya sa akin. Lalo na't pinangako ko sa sarili ko noon bago ako tuluyang maging abo ay maghihinganti ako sa kaniya.
Akala ko ay mahal niya ako. Akala ko ay tanging ako lang ang nasa puso niya. At tanggap niya ako kahit ano man ang madilim na nakaraan ko. Pero isa siyang tao. Mortal na duwag at makitid ang utak.
Dinala ko siya sa isang maliit na abandonadong bahay-kubo. Natagpuan ko kagabi ang bahay-kubo na ito habang ako ay gumagala upang tigna
