Chapter Fifty Two

2456 Words

Hindi ba pwedeng magpreno muna? Quotang- quota na kase ako eh, pwede bang magpahinga muna ako nang isang araw lang? Araw araw nalang kase may panibagong dadating, may panibagong problema. Wasak na wasak na ako, hindi ko na kaya! Akala ko bumalik sila para sa akin, para sabihing napatawad na nila ako, pero hindi. Nagkamali na naman ako, siguro hinding-hindi na nila ako mapapatawad. Tumingala ako sa langit, hinahanap ang pinakamaliwanag na bituin at ng makita ko na ito ay umiyak ako. "Kapag malungkot ka sa gabe, always look at the sky. Find the brightest star, ako 'yun. Kahit wala na ako someday, babantayan kita. I'll always protect you, princess." Tinabon ko ang kamay ko sa bibig ko para hindi ako tuluyang humagulgul ng iyak. "Nakikita na kita, A-andrei-kuya. Malungkot ako ngayon, sana n

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD