Masaya kaming lumabas ng simbahan at nangakong magiging matatag kami sa isa't isa.
Inisip ko na lang na ang nangyayari sa amin ni Petrus ay isa lang iyong pagsubok upang subukin ang aming relasyon.
Handa akong kalimutan ang lajat at bumalik sa dati kug ano kami at kalimutan na lang ang lahat ng galit ko sa kaniya.
Sa maliit na panahon ay hindi ko inaakala na kaya kong magpatawad ng ganoon lang.
At isa lang ang naisip kung dahilan kundi ay dahil mahal na mahal ko siya.
"Petrus, mauna ka na sa grocery may titingnan lang ako saglit," nakangiti kong wika.
"Saan ka pupunta?" nagtataka niya akong tiningnan.
"Bibili ako ng bago kong cellphone," natatawa kong tugon dahil naalala kong kasali iyon sa mga nabasag kong mga gamit.
Iyon pa naman ang umang regalo ni Petrus sa akin noong una n
