Jazmine’s POV
Kung ako lang sana ang masusunod ay hindi ko na pipiliin pang pumasok sa paaralan. Hindi ko alam kung paano ko masisikmura na pumasok habang alam ko na ang lalaking mahal ko ay pinaparusahan ng isang buwang hindi pagpasok sa paaralan. Hindi ko alam kung maging masaya ba ako o maging malungkot. Maging masaya dahil kahit papaano ay hindi masisira ang pag-aaral ko pero hindi ko maiwasang maging malungkot, malungkot dahil may isang taong nagsasakripisyo para sa akin, si Zeke. Inako ni Zeke ang lahat maligtas lang ako. Inamin niya ang kasalanang hindi naman niya ginawa para lang sa akin. Hinayaan niyang matapakan ang dignidad niya at maparusahan para lang mapanatiling mabuti ang lagay buhay ko at dahil doon ay hindi ko maiwasang maging malungkot.
Pero tulad ng sinabi ni Z
