Azequil’s POV
“Jazz, we need to talk,” ilang beses ko nang tinawag ang pangalan ni Jazmine pero hindi pa rin ito tumigil sa paghakbang. Hindi ako nakatiis ako mabilis ko ring hinagilan ang kamay nito saka ko siya pinilit na mapahinto. Alam kong sa puntong ito ay hindi na niya alam pa kung ano na ang nangyayari. Pati ako ay hindi ko na rin alam ang gagawin pa sa mga plano ni Nadia.
“Jazz! Hindi maayos ‘to kung ganyan ka. Please,” wika ko nang tuluyan ko na rin itong napahinto. Mabilis itong humarap sa akin saka tiningnan ako nang matutulis sa aking mga mata. Alam kong galit at inis ang bumabalot ngayon sa mga tingin niyang ito.
“Paano pa maayos ‘to, Zeke? Sige nga… sabihin mo, Zeke. Paano?” sa puntong ito ay naging emosyonal na ang boses ni Jazmine sa aking harapan na alam ko
