Hell, All Over Again

Three – The Happening

            JAMIN looked at the invitation that Don Joaquin had sent him. It’ll be in a hotel room that the Romero owns, just one of the many hotels they do business with. It says a dinner at eight tonight. There’s even the card key to the room.

            It’s kind of strange to have a dinner with the old man in a room with just the two of them. But knowing the man, Jamin has an idea on what the Romero man is trying to do. For sure it’s about his company and the share that he’s been trying to get his hands onto.

            It’s no secret that Don Joaquin wants to buy a share in his company but as the Alejandro’s policy, only family members can buy. But as Don Joaquin is aggressive in running his charities, he’s also smart and persistent when it comes to business. That’s why Romero and Alejandro are always neck in neck in the business industry. Hindi magpapasapaw ang isa’t isa sa pagpapatayog pa ng mga negosyo nila.

            Though Jamin already made up his mind and as always to decline the Romero’s offer, it’s still polite to turn the offer down. He thought it’d be better to see him tonight at the dinner and tell him personally.

            He called his secretary in the intercom and told her to cancel his previous dinner appointment and decided to go to Don Joaquin’s invitation. A few more hours and he will be set to go.

            AT Don Joaquin’s house, nakamata si Rose Ann sa inabot sa kanya ng katulong. “Ano ito?” pagkuwa’y tanong niya sa katulong na si Mara.

            Mara is in her early twenty’s. Anak ito ng mayordomang si nanay Malou, at si tatay Lando na driver niya, parehas na nasa late forty’s ang edad. Estudyante sa kolehiyo si Mara, pero nagagamapanan pa rin nito ang tungkulin na maging alalay niya.

            “Ipina-iinom po ni Don Joaquin, ate Rose Ann. Inumin daw po ninyo lahat.” Inosenteng sagot ng dalaga.

            “I know it’s a drink but what’s in it?” Nayayamot niyang paliwanag.

            “Orange juice po?” May pagtataka sa reaksiyon si Mara.

            “Nakikita ko ngang orange juice, pero bakit nga? Alam ninyong hindi ako umiinom ng orange juice.” Nagpakawala si Rose Ann ng malalim na hininga. Pinipigil niya ang huwag sumigaw sa inis.

            “H-hindi ko po alam, ate. Basta sabi lang ni Don Joaquin na inumin ninyo iyan.” Medyo nakadama na ng pagkabahala si Mara.

            Magsasalita pa sana siya ng mag-ring ang cellphone niya. Nayamot siya lalo dahil video call ang nag-appear sa screen. Ayaw man niya, napilitan pa rin niyang sagutin ang tawag. Bumukas ang video at bumungad ang matikas na mukha ng Don.

            “Rose Ann, drink the juice, now!” Matigas nitong utos.

            Lalong nag-igting ang galit sa dibdib ni Rose Ann. Pagkuwa’y iniangat niya ang paningin at tiningnan ang isang itim at maliit na device na nadikit sa kisame ng living room. Isa lang ang video camera na naka-install dito sa living room, ang iba ay hindi niya alam kung saan-saan pa ba nakadikit. Kaya naman nakikita nito ang bawat galaw niya.

            “Drink!” Ulit ng Don.

            Iniabot uli sa kaniya ni Mara ang juice at wala na siyang nagawa kung hindi ang inumin iyon. Halos masuka siya sa concentrated taste ng orange juice. Ayaw na ayaw niya iyon. Nasusunog ang dila niya.

            Isang ngising baliw ang nahagip niya sa reaksiyon ng Don bago nito pinatay ang tawag.

            “Miss Rose Ann, handa na ang sasakyan sa pag-alis ninyo.” Siya namang pagbungad ni tatay Lando.

            Iniabot ni Rose Ann ang baso kay Mara at saka niya tinungo ang garahe para maka-alis na at makapunta sa meeting place na sinabi ng Don na dapat niyang daluhan. May isang kumpanya raw na gusto siyang kausapin para mag-presenta ng charity cause nila at hihintayin siya sa isa sa mga hotel nila ngayong ika-walo ng gabi.

            She’s wearing her usual white below the knee dress, sleeveless and a tiny green-grass colored belt as the only accessory that came with it. The edges of the dress were trimmed softly, and it sways with her legs when she walks. She paired the dress with a green-grass ballerina flats, much more comfortable than the heeled ones. She is carrying an oversized enveloped clutch purse in same color as her belt and flats.

            Wala siyang alahas sa katawan, kahit simpleng hikaw o singsing ay wala. Pero hindi kawalan iyon para hindi tumingkad ang angkin na ganda ni Rose Ann sa simpleng pagkakalugay ng parehong ayos ng buhok sa tuwina. Maayos ang pagkakasuklay, nakalugay sa isa niyang pisngi at nakatago naman ang kabila sa likod ng kanyang tainga. Munting foundation lang ang gamit niya sa mukha, kaunting dapo ng makeup at ang paborito niyang red lipstick na kaunti rin ang ipinahid para magkakulay lang ang mga labi niya.

            She was all set to go. Siguro naman ay mai-impress na niya ang kliyente ng ama-amahan niya.

            JAMIN did as he was told. He went to the floor of the meeting, inserted the card and unlocked the door. But before he could fully get inside the room, somebody brusquely covered his eyes. Another one who took his arm forcefully and he flinched when he felt a sting, as if a needle poked him. He gathered his strength and was about to retaliate but the two men, that’s the number he guessed, pushed him inside the room and quickly shut the door behind him.

            Jamin quickly stood up and grabbed for the doorknob to open it, but it won’t budge. As if something or someone is purposely stopping him from opening it. He looked for his phone, but he could not find it. He looked for a landline in the room, but he couldn’t find any as well. Then it donned on him that this is a set up. He fisted his palm; his chest was building up the tension and anger towards the owner of this hotel. He needs to get out of here.

            Natigilan si Jamin nang may maramdaman sa sarili. Medyo nahihilo siya…nag-iinit ang kanyang pakiramdam. Hindi siya makahinga at parang nasasakal dahil sa suot na necktie kaya niluwagan niya ang pagkakatali niyon. Pero hindi pa sapat, lalo lang siyang naiinitan. Pinuntahan niya ang remote ng air-conditioner at pinalamig pa niya lalo ang temperatura sa loob.  Pumunta din siya sa fridge dahil nauuhaw siya, natutuyo ang kanyang lalamunan.

            Nanginginig na si Jamin. Hindi niya alam kung anong nangyayari sa kanya. Ah…ang init…may mabigat sa pakiramdam niya, parang…parang may gusto siyang ilabas. Muli siyang uminom ng tubig, iyong malamig na malamig pero hindi pa rin iyon nakatulong sa pag-iinit ng pakiramdam niya. He needs something…. something for his heat can dig in to.

            NASA pintuan na ng unit si Rose Ann. Pinagpapawisan siya, nahihilo at nag-iinit. Nagsimula ito sa sasakyan pero binalewala niya. Akala niya ay mawawala rin mayamaya kapag nakarating na siya sa hotel pero lalo lamang lumala. Gusto niyang madikit ang katawan sa malamig na malamig na bagay. Mabilis niyang kinuha ang card key kahit nanginginig ang mga kamay at binuksan ang pinto.

            Ang malamig na malamig na temperatura ng silid ang bumungad sa kanya. Napasinghap siya sa ginhawang idinulot niyon. Napapikit siya, isinandal ang likod sa nakasaradong pinto at ninamnam ang lamig ng aircon. Pero mayamaya lang ay nabawasan na ang lamig. Unti-unting bumabalik ang init na nararamdaman niya. Tubig, gusto niya ng nagyeyelong tubig. Kaya hinanap niya ang fridge at pinagsawa ang lalamunan sa malamig na inumin.

            Pero maging iyon ay hindi pa rin sapat. Hindi na nakatiis si Rose Ann, hinubad niya ang suot na mga damit dahil napapaso na siya sa sariling balat. Binaybay niya ang banyo, gusto niyang magbabad sa malamig na tubig. Nang buksan niya iyon, nakasindi na ang shower, puno na rin ng tubig ang jacuzzi tub. At tila panghalina ang ingay ng mahinhing shower na pumapatak sa jacuzzi na puno ng tubig, halos umapaw na nga.

            Dahil deliryo na siya sa nararamdamang init, hindi na napansin ni Rose Ann ang isang bulto ng katawan na nakalubog sa jacuzzi, kaya naman lumusong na rin siya.

            “Hey!” sigaw ni Jamin nang maramdaman na may tumapak sa tiyan niya.

            “s**t!” Sigaw din naman ni Rose Ann nang marinig iyon. Dahil sa gulat, nawalan siya ng balanse at nadulas.

Buti at malaki ang jacuzzi kaya nakabuwelo si Jamin para saluhin si Rose Ann at iiwas na mauntog ito sa gilid ng tiled na jacuzzi. Hinihingal silang napaharap sa isa’t isa, parehong nakatayo at nakabilad ang mga hubad na katawan.

Nakahawak si Jamin sa balakang ni Rose Ann. Si Rose Ann naman ay nakakapit ng mahigpit sa maskuladong braso ni Jamin. Nakilala nila ang isa’t isa. Sabay na pinanlakihan ng mga mata. Pagkuwa’y sa mga hubad na katawan naman natuon ang kanilang paningin.

Napasinghap si Rose Ann nang maramdaman ang kakaibang init na muling nag-uumapaw sa kanyang katawan, lalo na ng makita ang kahindigan ng p*********i ni Jamin. Para siyang mamamatay kapag hindi nadikit ang katawan nito sa kanya. Para siyang sinisilaban sa sobrang pag-iinit.

Jamin couldn’t take his eyes off her, especially to those healthy pair of bouncy boobs that he was thinking a couple of days ago, his manhood acted immediately, he’s aroused and now he knew what the heat in his body meant. It wanted to bury itself to this woman in front of her.

“J-Jamin?” Rose Ann’s voice pitched up.

That voice sent millions of current into Jamin’s senses. He couldn’t help it anymore; he wants to take her right here, right now!