Chapter 17

1060 Words

HARPER PARANG lumulutang ang aking ulo nang makarating ako sa bar na binanggit ni Betty. Sumalubong sa akin ang madilim at mausok na lugar habang nakapailanlang ang malalakas ng tugtog. Ang masaya at maingay na lugar na iyon ay kabaligtaran ng aking nararamdaman. Nasa malayo pa ay natatanaw ko na si Betty habang kumakaway sa akin. Nasa tabi nito si Mikhael na tahimik na sumisimsim sa baso ng alak na hawak nito. Pinilit kong ngumiti bago mabilis na lumakad sa kinaroroonan ng mga ito. I came here to have fun. Kailangan ko nang kalimutan ang lahat at simulang pag-aralan kung paano ko maibabalik ang lahat katulad nang dati. "I'm glad you made it," nakangiting bati ni Mikhael. "Here, have a shot. Medyo malayo-layo na ang kailangan mong habulin. Nakakarami na ng inom 'tong si Betty," saad n

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD