CHAPTER 7: PAGLALARO NG APOY

2101 Words
AMIRA I was still lying on my bed when I heard my phone rang. Tamad ko iyong kinuha at noong makita na unknown number 'yong nasa phone screen, nagdalawang-isip ako na sagutin. I ended up ending the call and go back to sleep pero shutek, ayaw aong tantanan. Paniguradong kay Phobos ang number na iyon dahil ang kapal ng tuktok!  Padabog akong bumangon at hinablot muli ang cellphone at sinagot na ang tawag. "Ano na naman ang problema mo?!" bulyaw ko. "Ahm--Amira, this is Deimos." Sa sandaling narinig ko ang malaanghel na tinig ng isa pang ipis, medyo kumalma ang dugo ko. Pero hindi totally dahil naalala kong parehas silang tarantado. "Anong kailangan mo?" iritable ngunit mahinahong tanong ko. "Can you come to my room, later? I just have something to give you," mabilis nitong tugon. Umawang ang bibig ko dahil what? Sino siya para utusan ako? at bakit sa room niya pa? Pwede namang sa labas? Shuta siya! Ano na naman ang nasa kokote niya? "Can you just drop 'em here? Or pwede rin namang sa labas ng dormitory. Dami mong alam sa kwarto mo pa talaga," balagbag kong sagot. "I enjured my left foot kaya hindi ako makalakad nang maayos. Please? Importante kasi ito, it's your student's handbook na pinapabigay ni Tita Keisha." Pagkasabi niya no'n bigla na lang akong napapayag dahil narinig ko ang name ng nanay ni Phobos. Hindi naman ako makakapalag kung totoo ngang pinabibigay niya iyon. Isa pa, mukha namang mas maayos ang kokote nito ni Deimos kesa sa ipis na iyon. MALAKING SANA talaga with cross fingers pa. "Okay, oo naiintindihan ko. Sige na, magbibihis lang ako and then pupunta na agad ako d'yan. Tsk, oo nga! Masyadong makulit ang ulo mo, ano?" inis kong tugon bago ibaba ang tawag. Ugh!! It's already 7:30 in the evening. Hindi ko alam kung may curfew hours ba rito kasi sa mga University na may dormitory, kadalasan they have curfew and once hindi ka nakaabot, matutulog ka sa kangkungan dahil nakasara na ang gate. Tamad na tamad na iginalaw ko ang aking katawan para magpalit ng damit. Hindi ko na rin inayos pa ang aking sarili dahil hindi naman na kailangan. Baka kapag ginawa ko iyon, eh, may mahila pa akong nilalang sa labas at akalain, eh, isa akong masarap na hapunan. Yuck. Pagkatapos kong magpalit, umalis na agad ako at bumaba para matapos na agad ito't makapagluto na ng makakain. Pagkalabas ko sa tarangkahan, nagulat ako nang wala akong makita kahit isang nilalang. Luminga pa ako left and right pero nganga talaga. Tila nagmistulang ghost town ang Saint Augustus na nagpadagdag ng takot sa aking kalamnan. Napagpasyahan kong tumakbo papasok sa boys dorm dahil magkalapit lang naman talaga 'yong dalawang dormitoryo. "Ay shuta! Hindi ko pala alam kung ano ang room number ni Deimos! Tange-tange talaga ang bobong 'yon! Siya na nga itong humihingi ng pabor sa kalagitnaan ng gabi tapos hindi pa kinumpleto ang sasabihin, buang talaga!"  Out of inis, mabilis kong tinawagan ang number nito. "Anong room number mo?" tanong ko habang pigil-pigil ang boses dahil nasa loob na ako ng dormitory. Baka may makapansin sa akin taps pag-isipan pa ako ng masama. "Pa-pasensya ka na. Ahm-ahh room 312," hingal-hingal na tugon nito. "Huh? Ano? Ayusi--" Hindi ko na natapos pa ang sasabihin ko dahil binaba na nito ang tawag.  DAPAK? Ano 'yon? Hinihika ba siya? Pero parang hindi-- Psh! Tutuloy ba ako? 300 lang 'yong narinig ko, tae naman!  Tutuloy ba ako? Kasi naman umuungol si Deimos, baka pagpunta ko, may kasama pala siya at makaistorbo ako. Taragis naman kasi!! Bakit kasi ngayon pa?! Pwede namang ipagpabukas, takte! Huminga ako nang malalim bago magpatuloy. Pagkarating ko sa floor kung saan nandoon nagsisimula 'yong room 300, sinimulan kong hanapin ang pangalan ni Deimos. "Patricio." "Aguinaldo." "Alejandro." "Crik Mortis." "Jala." "Marc." Habang iniisa ang mga pinto, naagaw ang atensyon ko noong may kumalampag. Napalingon ako para hanapin kung saan iyon nanggagaling and kapag sinuswerte nga naman, lumapat ang mga mata ko sa pinto ni Phobos.  Lumapit ako roon para kumpirmahin kung sa kanya nga nanggagaling 'yong malalakas na kalabog. Idinikit ko ang aking tenga sa pinto nito at halos mapaupo ako dahil sa lakas ng impact. Anong ginagawa nito sa loob? May kaaway ba siya? Inuuntog niya ba ang ulo niya? Gagi! Noong mas lumalakas ang kalabog, kinatok ko ang pinto nito at sinubukang buksan ang seradura. Ang bobong ipis, hindi pala ni-lock ang pinto, kaya noong pagbukas ko, muntik nang lumagapak sa sahig ang ulo niya. "What the fvck are you doing?!" taranta kong bulalas. Para itong nahihirapan na ewan. Inakay ko ito papasok sa loob tapos isinara ng pinto. Halos umaray ako sa sobrang bigat ng ipis na ito. Hindi pa man din kami nakakarating doon sa higaan niya para sana ibalibag ang kanyang katawan, itinulak ako nito nang malakas tapos tinapunan niya ako ng nanlilisik na mga titig. "What?" naguguluhan kong tanong. That question is for myself talaga. Hindi ko alam kung bakit ako pumasok sa pesteng kwarto ni Phobos at hindi na lang sinipa ang ulo niya papasok. Noong tumayo ako, kagad nitong itinaas ang kanyang kamay na animo'y binabalaan niya ako na wag lalapit sa kanya. "Um-umalis ka na! BILIS!" naghihingalong asik nito. Para siyang buang na pinipilit ang kanyang katawan na magtungo sa--- ano 'yon? may malalaking posas sa dingding niya na ikinagulat ko. Is he going to restrain himself? But why? "Phobos!" bulalas ko noong muntik na itong matumba. Kahit binalaan niya ako na wag lumapit, hindi ko iyon magagawa dahil anak siya ni Tita Keisha na pinagkakautangan ko nang malaki. Pagkahawak ko sa kanyang katawan, napakainit nito. Hinawakan ko ang noo niya out of nowhere na pinagsisihan ko nang labis. Noong magtama ang aming mga mata, para akong napasailalim sa isang matinding hipnotismo. Ang dalawang maiitim at malalalim na bolang kristal ay ninakaw nang tuluyan ang aking kaluluwa. Dumako ang mga mata niya pababa sa aking labi na nagbigay nang labis na kilabot at kiliti sa aking katawan. Naghatid ng maraming boltahe ng kuryente ang mga daliri nito noong dumampi iyon sa aking mukha.  Malumanay ang bawat haplos, para kaming mga nilalang na uhaw na uhaw sa mga pagkakataong ito. Hindi ko alam kung anong nangyayari sa akin pero bumibilis ang t***k ng puso ko sa bawat hagod na ginagawa ni Phobos. Dumantay ang mga kamay ko sa kanyang matikas na dibdib na hindi ko sinasadyang gawin, swear! Hindi ko talaga alam kung bakit ko ginawa iyon! Kumawala ang mahinang ungol sa kanyang bibig na lalong nagpainit ng aming mga katawan. Hinayaan kong hawiin niya ang buhok na nakatakip sa aking leeg. Hindi rin ako umiwas noong halikan niya iyon. Napangiwi lang ako saglit noong bumaon na ang kanyang pangil sa aking balat.  Hindi kagaya ng dati, masyadong maingat si Phobos ngayon. Marahil ay sinapian ako ng kabobohan para hindi pumalag sa ginagawa niya sa akin ngayon. Dumaloy na ang dugo sa aking balat pababa sa aking dibdib. Hindi niya iyon sinang-ayunang mangyari kaya walang-awa niyang pinunit ang aking saplot para dilaan ang kumakawalang dugo. Ang kapangahasan niyang iyon ay naghatid nang labis na init sa aking katawan. I wanted something hard, something that will please our desires. I started to move my hands, tracing his jaw down to his neck. Naagaw noon ang kanyang atensyon, and the moment na magtamang muli ang aming mga mata, we shared a passionate kiss. Hindi na namin ininda kung nakaupo kami sa sahig habang nagpapalitan ng apoy sa isa't isa. Hinubad niyang tuluyan ang aking natitirang saplot sa aking katawan and I just don't give a fvck about it. I'm also enjoying this sht kaya para saan pa ang pumalag? Pakiramdam ko, umiral na talaga ang kabobohan sa aking sistema para tuluyang magpatianod sa sinisigaw ng aking laman. Pagkatapos niyang pakawalan ang aking labi, marahan niyang kinarga ang hubad kong katawan patungo sa kama.  He continue his unfinished business habang naglalakbay ang kanyang mga kamay. Naglayag ito patungo sa aking dibdib, hinaplos iyon at binigyan nang magandang masahe. Kumawala ang mahihinang ungol sa aking bibig ngunit hindi hinayaan iyon ni Phobos. Nagwawala ang kanyang dila sa loob ng aking bibig dahilan para maging mas sensitibo ang aking katawan. Gumalaw na rin nang kusa ang aking mga kamay at marahas na tinanggal ang suot nito pantaas at pambaba. We're both crazy and desperate at this moment.  Naglalagablab ang aming katawan na mukhang hindi na mapipigilan hangga't sa hindi namin naaabot ang rurok ng kaligayahan. Hinawi ni Phobos ang aking buhok habang sabik na pinagmamasdan ang aking mukha. Na-conscious tuloy ako bigla kung anong ekspresyon ang ginagawa ko. "Stop making such a face as if you're begging for me to ravage you, Amira 'coz you might cry," mahinang ani 'to habang hinahaplos ang nag-iinit kong pisngi. Ngumiti lang ako sa kanyang tinuran dahil masyado niya akong minamaliit. "I won't mind kahit pa magdamag mo akong paiyakin," mabilis kong banat pabalik. Hindi nakaligtas sa mga mata ko ang pag-igting ng kanyang panga na tila nagustuhan ang aking sagot. "Binalaan na kita. Hindi ako makikinig kahit magmakaawa ka ngayong gabi," ani 'ya bago niya siilin ng halik ang aking bibig. Ang hurno sa aming katawan ay mas lalong nag-init. Ang mga haplos ay mas naging mapusok.  Bumaba ang kanyang bibig patungo sa aking leeg, dibdib, tiyan hanggang sa mapadako ito sa kaluwalhatian ng kalangitan. Hinawi niya ang aking dalawang hita para tikman ang matamis na gata. Umangat ang aking likod dahil sa labis na kiliting binibigay ng kanyang dila. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko, pakiramdam ko mawawalan ako ng katinuan. Hindi lang ang dila niya ang gumagawa ng aksyon kundi pati na rin ang mga kamay nitong muling maingat na nilamukos ang aking naghihintay na dibdib. I wonder if he did this kind of thing with other girls. He's so fvcking good! Naramdaman ko ang pagpasok ng kanyang daliri sa tarangkahan ng kalangitan dahilan para umawang ang aking bibig at kumawala ang malakas na ungol. "Did you just came after I insert my finger?" natatawa nitong tanong. Sinamaan ko siya ng tingin dahil sa sobrang hiya. He's so confident at himself. Hindi ko hinayaan na siya lang ang maglaro ngayong gabi. I gently grab his thing and started playing with it dahilan para magbago ang ekspresyon ng kanyang mukha. Itinulak ko ang kanyang dibdib para siya naman ang nasa ilalim at ako naman ang nakapatong sa kanya. I can't help myself. Gusto kong malaman kung ano ang mararamdaman niya kapag dinilaan ko ang bagay na hawak ko ngayon. Ibinuka ko ang aking bibig at tuluyang ipinasok ang matigas at malaki niyang pag-aari. Natuwa ako noong hindi niya mapigilan ang kanyang ungol na mas nagpasabik sa aking katawan. Pagkatapos ng ilang minutong paglalaro, hinila nito ang aking braso at ikinulong ako sa kanyang mga bisig. Bumaon muli ang mga pangil nito ngunit hindi na sa leeg kundi sa aking dibdib. Marahan kong sinabunutan ang kanyang buhok habang inihihiga niya ako sa kama. Naramdaman ko ang kanyang pag-aari na mukhang nagnanais na na makarating sa kaluwalhatian ng kalangitan. Hinayaan ko siyang ipasok iyon nang dahan-dahan. Napakapit ako nang mahigpit sa kanyang leeg dahil sa labis na kirot na nararamdaman. Noong mapansin iyon ni Phobos, hinalikan niya ako hanggang sa tuluyan na itong tanggapin ng aking laman. Naghintay kami ng ilang segundo bago siya gumalaw. Ang sakit ay nabalot ng kakaibang kiliti. Habang pailalim nang pailalim ang paghagod ng kanyang pag-aari sa makipot na daanan, ay siya namang paglaki nito. Nagsimulang maghangad ang katawan ko nang mas malalim. Pinisil ko ang braso ni Phobos, nagbabakasakali na makuha niya ang nais kong mangyari. Ngumisi lang ito sa akin bago simulang bilisan ang pagbayo. "More~~More~~More!" ungol ko habang pigil-pigil ang hininga. Nakinig naman ito hanggang sa makaramdam ako na parang may kakawala sa aking kalooban. "I'm going to c*m," ani 'to, habang mariing nakahawak ang mga kamay ni Phobos sa aking kamay.  "Hah! Hah! Hah! Let's c*m together!" Pailalim nang pailalim-- Palaki nang palaki-- Noong tuluyang bumaon sa pinakadulong bahagi ng kalangitan ang pag-aari ni Phobos, umagos ang purong pagpapala palabas ng tarangkahan. Pareho kaming naghahabol ng hangin habang nakangiti sa isa't isa. Unang beses kong makaramdam ng ganitong saya. Pakiramdam ko nasa alapaap ako sa mga sandaling ito kasama si Phobos. Pinunasan nito ang luhang kumakawala sa aking mga mata. Hindi ko alam na umiiyak na pala ako. Akala ko babagsak na ang katawan nito't maiisipan nang magpahinga nang tuluyan pero nanginig ang kalamnan ko noong bumaba ang ulo nito't bumulong sa aking tenga. "Already tired? We have a lot of time to play, Amira."
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD