Nakokonsensya ako dahil pinilit ko si Kokoy na patawarin at bigyan ng chance ang Daddy niya.
Nang sabihin niya sa akin kanina ang lahat ay wala akong ibang gusto sa kaniya kundi magbigay ng kapatawaran.
Hindi ko man lang naisip na hindi naging madali ang buhay niya ng iwanan sila ng Daddy niya.
Kanina pa ako hindi makatulog dahil nasa kanya lang nakatuon ang isipan ko.
Nag-aalala ako ngayon sa kaniya at hindi ko kayang ipaliwanag kung bakit ako kinakabahan ng sobra.
Naiinis na nga ako sa aking sarili dahil kahit na ilang beses ko ng kinumbinsi ang isipan ko na hindi ito galit sa akin ay iyon pa rin pumapasok sa utak ko.
Hindi ako mapakali kahit na humingi na ako ng tawad sa kaniya bago pa man siya umalis.
Pakiramdam ko ay mali ako sa pagkakataong ito. Hindi ko siya dapat madalii
