Malapit lang ang table namin sa kaibigan kong si Carlos. Sa katunayan ay isang meto lang yata ang pagitan.
Kasama nito ang ka-blind date niya at ang totoo ay hindi ako mapakali dahil sa mga nangyari.
Hindi ako makapaniwalang magagawa iyon sa akin ni Kokoy.
Pinahiya niya ako sa harap ng kaibigan ko at wala siya lugar para magselos.
Nang makita ko itong pauwi na sila ay walang alinlangan akong lumapit sa pwesto nila.
Iniwan ko si Kokoy ng hindi man lang nagpaalam dahil naiinis ako.
Inaamin ko na nagtatampo ako sa kaniya dahil wala namang ginawang masama iyong tao.
"Carlos, pasensiya ka na pal kay Kokoy. Hindi pa kasi siya sanay na may kausap akong ibang lalaki," nakokonsinya kong wika at humingi sa ng paumanhin sa kaibigan.
Tinawanan lang ako ni Carlos dahil hindi niya raw iyon d
