Nang magising ang anak kong si Baby Kobie ay napilitan akong tumayo.
Kahit na nanginginig ang aking mga tuhod ay wala na akong mapagpipilian pa kundi ang tumayo.
Mas malala pa yata ako sa matandang may sakit na arthritis.
Para na akong ugod-ugod nang humakbang dahil nasobrahan na yata ako ni Kokoy sa pagtira.
Hindi niya tinigilan ang butas ng aking pakakang hanggat hindi niya ako nasusulit ng husto.
“Miss Teria, ano po ang nangyari sa iyo?" Titig na titig sa akin si Teria at nagtataka kung bakit ako paika-ika sa aking paghakbang.
"Ha? Ah, wala naman," natawa ako ng pagak at inayos ang akjng sarili.
"Bakit po paika-ika kayo nang maglakad?” inosenteng tanong sa akin ng dalaga at parang hindi siya kontento sa aking sagot.
Sinsero ang pag-aalala ng boses niya kaya hindi ko maiwasang
