Pinalis ko ang luha sa aking mga mata habang nakatanaw sa labas ng bintana. Naghihintay ako sa pagdating ni Blue dahil hindi ako dalawin ng antok kakaisip kung magiging okay na ba kami mamaya o kaya ay bukas. Dalawang araw na ang nakalipas pero mainit pa rin ang ulo niya sa akin. Hindi pa rin niya nakakalimutan ang kasalanan ko sa kanya at hindi ko alam kung paanong pang-aalo ang gagawin ko sa kanya.
Sabi niya sa text hayaan ko muna siyang palamigin ang kanyang ulo. Kailan pa ito lalamig kung hanggang ngayon ay galit pa rin siya sa akin.
Naging malulungkutin ako ng ilang araw, pati ang gana ko sa pagkain ay naapektuhan. Pilitin ko man na pasiglahin ang aking nararamdaman at piliting kumain ng marami ay nawawalan talaga ako ng gana.
Nag-aalala tuloy ako sa dalawang batang nasa aking sina
