"Dad…kumusta po?"
"Heto maayos naman na ang pakiramdam ko kahit papaano. Pakiramdam ko pwede na akong mag-marathon nito na walang iniindang sakit ng tiyan," nakatawang sabi ni Daddy nang lumapit ako sa kanyang hinihigaan. He's chatting with Nurse Jean ng datnan ko at nahinto ito nang sumungaw ako sa pinto.
Alas-dos na ng hapon nang makarating ako rito sa ospital. Hindi ko maiwan-iwan si Alessandria kanina dahil hindi ako sure kung advisable ba iwan na ko siyang mag-isa sa kwarto namin? Baka mamaya ay bigla siyang sumpungin muli ng morning sickness niya. Mahilo siya at baka kung saan na naman tumama ang kanyang katawan.
Nagbilin na lang ako kay Manang na bantayan na lang si Alessandria sa kwarto namin para sure ako na iiwan ko siyang safe.
"Huwag po muna iyan ang isipan ninyo, Dad. You
