AFTER one year and ten months. Sa nakalipas na taon ay naging maayos ako kasama ang anak kong si Kade. Nakatira pa rin kami sa isang apartment na malapit lamang sa company ng mga Montecarlos.
“Mama... A...aalis kaw na pow?”
Napangiti ako nang magsalita si Kade. Medyo pilipit pa ang pananalita niya pero para sa isang taong gulang at sampung buwan ay masyadong maaga para sa kanya para makapagsalita agad siya nang dire-diretso. Kaya sinasabi nilang matalino si Kade.
Ngumiti ako sa kanya at tumango. “Yes po, magwo-work pa po si Mama, okay? Darating si tita Leigh mo, siya muna ang magbabantay sa iyo, okay? Behave ka kay tita Leigh, ha?” sabi ko sa kanya.
Tinignan lamang niya ako at tumango nang paulit-ulit sa akin. “Okay po, mama! A-ingat ka po sa work mo pow! Big boy na po akow!” malakas
