MATAAS na ang sikat ng araw nang magising ako kinaumagahan. Dumiretso ako sa kusina at naghilamos ng mukha. Nakabukas ang kuwarto na ginamit ni Caliver.
Luminga ako sa paligid at napansin ko na wala siya rito. Wala din siya sa labas, naisip ko na lang na may pinuntahan ito na hindi ipinaalam sa akin.
Pinapahid ko ng puting towel ang mukha ko habang patungo ako sa lamesa. Umupo ako sa upuan at sumandal doon. Nangalumbaba ako at iniisip kung ano ang dapat kong gawin ngayon. Kung magtatagal pa ako rito baka tuluyan na akong mapalambot ni Caliver.
Hindi pa naman kasing tigas ng ulo ko ang puso ko. Mabilis lang akong madala sa panlalambing.
Kapag naalala ko ang nangyari kagabi, nahihiya na akong humarap sa kanya. Hindi ko alam kung ano ang nasa isip niya. Kailangan kong ingatan ang kilos ko
