"Okay na siya, Kuya Hunter. Pwede ka nang kumalma." Parang sa ilang araw na narito ako sa Italy ay nakailang ulit na nagkaproblema si daddy. Mabuti na lang at mahuhusay ang mga doctor n'ya.
Nanlulumong napaupo ako, at napasandal sa upuan. Pakiramdam ko'y sobrang pagod na pagod ako. Sa sandaling paghihintay ng result ay feeling ko'y na drain ang lahat ng lakas ko para sa araw na ito.
"Hunter, kailangan nating magpakatatag." Nangangayayat na rin si Mommy Henna. Ito talaga ang pinakamatatag sa amin, dahil ito ang araw-araw na nagbabantay sa ama ko. Pero kahit pagod na ito, nakukuha pa rin nitong pagaanin ang loob ng lahat. Pagaanin ang loob ko.
"Mommy, kapag ba gising si daddy. Nakakausap mo ba siya?"
"Oo, madalas lang namang sabihin ng daddy mo na pagod na raw siya. Pagod na pagod na
