Chapter 5//
1040 Words
Chapter five
THIRD PERSON’S POV’S
Pabagsak na nilapag ni Jairus ang dala dala niyang bagay na nakuha niya kanina sa labas ng gate dahil sa sobrang galit nito
“Ano yan?”
“Regalo?”
“Saan galing yan?”
“Tang ina naiinis na ako” napahawak sa ulo si Jairus habang tinitignan ng mga kasama niya sa office ang dala dala niya
“Bakit ganito” sabi ni Erick
“Haha niregalo sayo picture ni Prince?” pagbibiro ni Hance
“Nilagyan pa talaga ng X ang mukha, anong trip ni Prince?” tanong ni Luke
“I think he’s in danger” nag aalalang sinabi ni Jairus
Nanahimik ang Oracion seis sa nasbaing iyon ni Jairus, halata naman kase sa itsura ni JAirus na nagsasabi sya ng totoo, na mukang tama ang hinala niya
“And what will you do now?” tanong ni Drew
“I don’t know” humina ang boses ni Jairus habang litong litong nag isip kung sino bang nagpapadala nun sa kanya
“Sino ba nagpapadala nito? Nakita mo na ba?” –Erick
“Hindi pa, mukang minamanmanan kami sa bahay, kainis potek!”
“Mukang hindi nga maganda to” biglang nagseryoso na silang lahat
“Kailangan muna natin malamang kung sino may pakana ng mga to”
“I have no idea, i will kill that jerks kung sino man nanggugulo samin”
“Pero may possibility din na pinagtritripan ka ni Prince? Ano sa tingin niyo?’
“Pwede, mga 40%”
“30%”
“50% mahilig mantrip yun”
“Kung totoo man yan, nag aalala ako sa mag iina ko” sambit ni JAirus habang nag iisip ng kung anong posibleng mangyare kanila Kae at sa dalawang anak niya
Lahat ay walang kaalam alam sa kung sino man ang may kagagawan nun, at kung bakit niya ito ginagawa.
“Hindi kaya buhay pa ang papa mo?” tanong ni Hance
“Hindi ko alam” sagot ni Jairus
“Sya lang naman ang laging gumagawa ng kapahamakan sayo”- Erick
“I agree”-Luke
“Kalahi ata ni Michie yun, hindi mamatay matay syam ang buhay”-Hance
“Kung sya man, ako na talaga papatay sa kanya”-Jairus
“Pero ang pagkakaalam ko walang nabuhay sa lugar na yun nung sumabog” –Travis
“Tama, si AJirus lang talaga nakaligtas” –Drew
“Pwedeng ang papa mo nga o hindi ang may kagagawan, baka binabawian si Prince” –Hance
“At sinusunod na si Jairus” –Erick
“Ayoko na maulit yun, baka matruma na mga anak ko” nasabi yun ni Jairus dahil na rin sa kinikilos ni Kit minsan sa kanila, mga tanong ni Kit na hindi nila masagot dahil bata pa ito at hindi pa nito gaanong maiintindihan kung sakali
“wag kang mag alala, tutulong kami kung may gulo man”-Erick
“Kaya mo pa? Uugod ugod kana, HAHAHA sumasakit na tuhog mo diba?” –Hance
“Ulol kaya ko pa, gusto mo suntukan tayo” –Erick
Sa isip ni Jairus, ayaw niya mapahamak din at maisali sa gulo ang mga kaibigan niya, tinitignan niya lamang ang mga ito habang nakikipagbiruan
Imagine? Nabasa ko isip ni Jairus
Pero yun naman talaga ang totoong nas aisip niya, ayaw niyang mapahamak din ang mga kaibigan niya kahit nag ooffer na sila na tulungan sya
******
Habang nasa living room sila Jairus at Kae at pinagmamasdang maglaro ang kanilang mga anak, hindi nila maiwasan na maitopic ang nangyayare ngayon sa kanila
Na may posibilidad nanaman na may gulo at mapahamak sila
“Kung lumipat kaya tayo ng bahay?”
“Kahit lumipat tayo hahanapin parin tayo kung sino man may pakana niyan”
“Jai ayoko madamay tong dalawa”
“Sa tingin mo ba gusto ko rin sila madamay?”
“Yung safety lang naman natin ang gusto ko kaya gusto ko lumipat tayo ng bahay”
“Yes i understand, but hindi yun ang solusyon, kahit saan naman tayo mahahanap tayo, nahanap nga tayo ngayon oh, kung tayo ang pakay hindi talaga tayo titigilan kahit saan tayo magpunta”
“And ano ang balak mo? Kung hindi ko ilalayo ang mga bata dito ano sa tingin mo mangyayare?”
“Proprotektahan ko kayo”
“Hindi natin alam kung sino an gang may pakana niyan, pano kung ang papa mo nanaman?”
“Nung umalis ka ba noon naging safe kaba?” ang tinutukoy ni JAirus ay ang paglayo noon nila Kae at Kit sa kanya noong mga panahong nanggugulo ang papa ni Jairus sa kanila
Mga panahong dinukot sya at ang kanyang ina habang buntis sya.
“Iniisip ko lang sila Keanna at Kit”
“Iniisip ko rin kayo Kae, don’t be selfish, kaya ko kayong protektahan”
Ang iniisip ni Kae ay ang lumayo sila sa lugar na iyon para takasan kung sino man ang nagbabadya ng kapahamakan sa kanila, pero sa isip naman ni jairus hindi naman solusyon ang pagtakas, dahil hahanap hanapin parin sila ng kung sino man ang may balak ng masama sa kanila
“Selfish ba ang iniisip ang safety natin?”
“Wala kang tiwala saken”
“I have, pero jai, hindi mo naiintindihan yung point ko eh, yung nangyare noon? S atingin mo kinaya mo ba? Hindi naman diba?”
“And you? Do you trhink your decision was right?”
“Hay bahala ka nga!”
“Fine!”
Tumayo si Jairus at tsaka umakyat sa kwarto, maya maya pa ay bumaba ito ala dala ang Jacket niya “ saan ka naman pupunta?”
“Magpapahangin”
Hindi na sya pinigilan ni Kae, mukang hindi sila nagkakaintindihan sa gusto ng isat isa, lahat ng tao ay may kanya kanyang pananaw, minsan tama iyon sa paningin ng iba, minsan naman ay hindi.
Walang magive way sa kanila kaya ganyan ang nangyare sa kanila, pareho nilang pinagpipilitan ang gusto nila kaya nagkaroon sila ng pagtatalo
Pumunta si Jairus sa isang resto bar, kumain ng sisig at uminom ng beer, nagpapalamig lang ng ulo, natural naman yun sa mag asawa ang magkaroon ng misunderstanding sa mga desisyon.
Nakailang bote na ng beer si Jairus at may tama na rin sya ng kaunti
Maya maya pa ay may lumapit sa kanyang babae, at umupo sa tabi niya “ alone?”
“And so?”
“Woah, thats what i like, masungit”
“Leave”
“Ayoko nga”
“I said leave o babasagin ko mukha mo” banta ni Jairus sa babae
“Nananakit ka ng babae? Tsk”
“Yeah, specially thos annoying girls like you”
Nakaitim na tube ang babae at nakajacket ng itim habang nakaskirt, hindi gaanong tinitignan ni Ajirus yung babae dahil hindi naman sya interesado dito
“Gusto lang naman kitang samahan” sabi ng babae sa kanya, hindi sya pinansin ni jairus
Uminom na lang si Jairus at nagpakalasing “ Hoy tama na” sabi nung babae ng makita si Jairus na medyo nahihilo na
Antok na antok na rin ang kanyang mga mata na parang wala na sa sarili “Hey” sabi nung babae, pero naka dikit na sa mesa ang mukha ni Jairus dahil sa hilo
“He’s drunk”
“Tsk, hindi ba niya ako makikilala?”
“Mukang hindi”
Naririnig ni Jairus ang usapan ng isang babae at isang lalake sa tabi niya ngunit hindi niya magawang lumingo dahil sa kalasingan
“Jairus asce montecillo” rinig ni jairus na binanggit ng boses lalake ang buo niyang pangalan.
At tuluyan na itong natulog sa kalasingan.
- Writer
