CHAPTER 42: WHO

1447 Words

DWIGHT "Sila na lang ba ang natira?" tanong ko kay Vixel. Nagbigay ako ng order sa kanila na tipunin ang lahat ng estudyanteng buhay sa school gymnassium. Kung susumahin, lagpas kalahating kaluluwa pa rin ang humihinga at may kakayahang maghasik ng lagim sa SAA. "May nais bang lumapit sa akin para ibalita kung ano ang nangyari? Bakit marami ang nalagas at walang naiwang bakas?" tanong ko. Hindi makatingin sa gawi ko ang mga mag-aaral, marahil ay labis na trauma ang inabot nila. Hanggang ngayon, nangangapa kaming gumawa ng konklusyon kung ano nga ba ang totoong nangyari noong wala kami. At ang tanging magbibigay lang ng liwanag sa aming tatlong utak ngayon ay ang kung sino mang malakas ang loob sa mga kaluluwang nandito ngayon. Isang ngiti ang sumilay sa akingg mukha dahil may isang matap

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD