Kanina pa s'ya tulala at nakatitig sa labas ng bintana. Hindi s'ya makapag focus sa trabaho. Si Ysa ang tanging laman ng isip n'ya.
Pinakawalan n'ya si Ysa. Dahil 'yon ang nararapat. Hindi n'ya pwedeng itali si Ysa sa kanya pang habang buhay. Walang ano mang kasalanan si Ysa sa kanya. Pero s'ya malaki ang kasalanan n'ya kay Ysa. At kailanman ay hindi n'ya mababayaran ang ginawa n'ya kay Ysa. Masyado s'yang nagpadalus-dalos sa mga nangyari. Masyado s'yang nadala sa pagnanais na magkaanak. Pati tuloy inosenteng tulad ni Ysa nadamay.
"Damn it!" Mura n'ya sa sarili. Sinulyapan ang kamay na may benda. Nagkasugat s'ya kahapon sa kamao dahil sa pagsuntok n'ya sa pader. Nais kasi n'yang habulin ang asawa, at huwag na itong paalisin. Pero hindi n'ya nagawa. Dahil isa s'yang duwa, na takot sumugal
