HALOS hindi ko na maimulat ang mga mata ko sa kalasingan. Tinotoo ni Deniz ang sinabi niya sa akin kanina. Huling tanda ko ay nauntog ang ulo ko sa lamesa. Ngayon naalimpungatan ako dahil binuhat niya ako mula sa sasakyan ko. Hindi ko na kasi kayang maglakad pa.
"This is what you want, huh? To be wasted?"
Umungol lang ako sa sinabi niya dahil narinig ko iyon. Nakatulog na ko ulit at naalimpungatan na naman nang nasa kama na. Nakita ko ang anino niya sa gilid. Nakatayo at nakatingin sa akin.
"B-bakit?" nahihilo at antok kong tanong. Ipinikit ko ang mga mata dahil mabigat na ang mga ito.
"I like you, Bree. No, I love you."
Napailing ako sa biglang sumagi sa aking isipan. Kadiring panaginip! Imposible! Bakit ko naman naisip ang mga ganong bagay. Magkapatid kaming tatlo. Kapatid ang turi
