Chapter 3
1631 Words
Chapter 3
Unknown
"Get off from me!" inalis ko ang kamay niyang kanina ay pumapalupot sa aking palapulsuhan.
Now, I can see how he stare at me. Pointedly, erotically and dangerously. Halos sasabog na ang puso ko sa sobrang kaba.
Damn this man! Who is he?
Bakit parang sobra na kaming close. His looks and aura seems like we're into relationship! Ni hindi ko man lang kilala ang kanyang pangalan.
"Can't you really remember me, hmmm?" he smiled after saying those words.
Napatitig ako sa kanyang mga mata habang unti-unting bumabalot sa isipan ko ang alaalang kanina ko pa gustong masagot.
Fuck!
Paano?
He tried to step a bit closer to me but I stopped him. Ewan ko ba kung bakit hindi siya nagpatinag sa pagpipigil ko na iyon. Instead, he keeps on taking his steps more closer towards me.
God! How to escape from this dangerous man?
Ngayon, mas nilapit pa niya ang mukha niya sa mukha ko. Isang maling galaw na lamang ay magkakatagpo na ang aming mga labi. His breathe, looks and face looks so manly.
Napakurap ako. I can't see him this for too long. Para na akong natutunaw dito. Dagdagan pa ng mga matutulis at mapanuyong tingin niya.
I don't know him pero bakit ganito ako kung mag-react sa harapan niya. I should push him away and stop him pero hindi ko man lang maigalaw ang katawan ko.
"Haven't you seen the mark on your chest yet?" an erotic voice swallowed my whole ear.
If I am not mistaken, it's the kiss mark.
Ngumiti siya. Ngayon, sobrang init na ng katawan ko. Like a trap that I can no longer escape. Parang kinulong niya ako sa pamamagitan ng mga tingin, ngiti at mga salita niya.
Tinabunan ko ang bukana ng dibdib ko. Just so I can hide the kiss mark that he's talking about.
Fuck!
Tinulak ko siya papalayo sa'kin. Imbes na siya ang matinag, ako itong napaatras dahil sa tigas ng kanyang katawan.
Siya na mismo ang dumistansya sa'kin pero ang mga matutulis niyang tingin ay nanatili pa rin sa akin.
"Pervert! Paano ka nakapasok sa cabin ko kagabi?" hindi ko alam kung patanong ba iyon o pasigaw.
Hindi ko alam kung mahihiya ba ako o magalit.
Mahiya dahil nagawa kong patulan siya noong gabing iyon o magalit dahil tinuloy niya pa rin kahit nasa impluwensya ako ng alak.
Hindi siya nagsalita. He just keep on smiling like he likes what happened to us last night.
"I can sue you!" this time, I scream.
Mas nanaig ang galit ko kesa sa hiya.
I look at his eyes to see his reactions but I can't see anything from it but the erotic looks and smile, the same as earlier. Hindi ito nagbago kanina pa.
Nilunok ko ang laway na huminto sa lalamunan ko. I can't see him clearly, lalo na't naiilang ako sa tuwing tinitigan ko ang mga mata niya.
His eyes and grins are so intimidating.
"Hmmm, sue me if you want then," he just keep on smirking.
Bumaba ang tingin ko sa labi niya kasunod ay sa leeg niya paibaba sa kanyang tiyan- reminiscing what happened to us last night. Buong akala ko ay si James ang lalaking inuungolan ko.
But, the heck! It's a stranger!
A complete stranger.
How could you Ara!
Oo, naghiwalay kayo ni James pero hindi ibig sabihin n'on ay papatol ka na lang sa kung sinong lalaking papasok sa cabin mo.
Just a simple caresses and you took off your dress!
How disgusting, isn't it?
Sa sobrang galit ko ay tumayo ako. I tried to slap him pero sa dibdib niya ako nabagsak nang malamang wala pa pala akong tamang lakas para tumayo.
I accidentally hug his hard and masculine chest. Nakapako ang kamay ko doon. Ramdam na ramdam ko ang bawat kurba ng kanyang katawan. It's still wet but hot and tempting.
Mas lalo lang nabigyan ng malisya ang pag-iisip ko. Touching his naked upper body made my memories last night so clear. Parang nanumbalik ang nararamdaman ko kagabi.
I just thought that it was James.
"Pervert!" I shouted again. Kahit hindi pa kaya ng lalamunan ko ang sumigaw nang malakas ay pinilit ko iyon just to show him how angry I am.
"Magpahinga ka muna. Sue me after getting back your strength." Malamig ang kanyang boses. Biglang tumatak sa isipan ko ang pamilyar na boses na iyon bago ako makatulog kagabi.
"Make me satisfied then,"
Parang ngayon ko lang 'yan narinig. Hearing his cold baritone voice made me more disgusted.
Gugustuhin ko mang kumawala sa pagkakahilig sa dibdib niya pero 'di ko magawa. Tanging ang pag-aalburoto lang ng boses ko ang tanging magagawa ko sa ngayon.
I want to slap him with all my force pero paano? Ni ang pagtayo nga lang ay hindi ko magawa.
Inalalayan niya akong umupo muli sa isang maliit na sofa kung saan ako nakahiga kanina. Nakaalalay ang dalawang kamay niya sa magkabilang bisig ko.
Umupo siya sa tabi ko. Ngayon ay sa malawak na karagatan sa harapan ng tree house na siya nakatingin. Napatingin na din ako doon.
Mula sa tree house kung nasaan kami ngayon ay makikita mo ang malawak na karagatan. Sa tingin ko ay ito na ata ang pinakamataas na kahoy dito sa gubat. Kung lilingon sa naman sa likuran ay isang madilim na kagubatan ang babalot sa iyong mga mata.
The forest looks so wild and dangerous. Pero sa tingin ko ay sanay na ang lalaking ito dito.
Maybe, he's staying in this resort in a long time. Siguro kaya alam niya ang pasikot-sikot dito sa kagubatan.
"Are you okay?" basag katahimikan pa niya.
Hindi ako kumibo. Siguro alam na niya ang sagot sa sarili niyang tanong.
"Bakit ka tumalon sa bangin? Do you think you will have an enjoyable swimming when you jump there?" naninibago ako sa mga tanong niya. He's like a friend who's giving an advice, but he's not.
He's an unknown guy.
A stranger.
"Bakit ka pumasok sa cabin ko?" hanggang ngayon ay curious pa rin ako kung bakit siya pumasok sa cabin ko.
He just smiled. Sa ngiti niya ay parang pinapakita niyang inosente siya, na parang ako pa itong mali dahil tinanong ko siya.
Now, I know how playful boys are. They remained innocent even though they knew they had done something. Mas pinipili nilang huwag masaktan ang kanilang kayabangan kahit na nakakasakit na sila ng ibang tao.
They're all heartless!
"I didn't enter your cabin," malamig na wika niya. Hindi pa rin nawala ang mapang-akit niyang ngiti.
"Liar," I whispered. Pero alam ko namang dinig na dinig niya iyon.
Kahit na alam kong lasing ako kagabi pero hindi ako tanga. Siya ang pumasok sa cabin ko at alam ko iyon.
"Alright then, let's say I enter your cabin, will you sue me? Ano ang sasabihin mo? Na ni-rape kita? Hmmm, your moans are quite louder than mine... Paano ko sasabihing hindi mo nagustuhang pumasok ako sa cabin mo?" may halong kamanyakan niyang sambit. Bumabalot sa tinig niya iyon ang malisyosong tunog. His smile goes more wider ang malicious.
Hindi ako nakagalaw sa sinabi niya. Muli nanamang uminit ang pisnge ko.
Umiling ako upang maiwasan ang mga panunuyo niyang tingin. Hindi ko mapigilan na mapahiya nang husto sa mga sinabi niya.
Damn it! Mas nakakahiya nga talaga ang ginawa ko kagabi!
Hindi na lang ako nagsalita. Mas pipiliin ko na lang na mabalot ng katahimikan ang tree house kaysa sa makarinig pa ako ng mga salitang magpapahiya sa'kin mula sa kanya.
Ilang minuto pa nang maramdaman kong unti-unti nang bumabalik ang lakas ko.
I stand quickly as I can. Marahan akong humakbang palabas sa tree house. I know he's looking at me right now pero hindi niya ako pinigilan.
"Are you sure you can walk alone? " nakasunod na wika niya.
Hinayaan ko na lang siyang sumunod sa'kin na pang buntot ko. I ignored the branches blocking the narrow path and just walk as fast as I can.
I ignored him.
Ilang hakhang pa nang mapansin ko ang tinig babae sa likod ng malaking puno di kalayuan kung nasaan kami ngayon.
That voice is so familiar to me. Kumunot ang ko ang bahagyang umiral ang kuryusidad.
Unti-unting naging malinaw sa'kin ang boses na kanina'y medyo malabo pa. Nagdadalawang isip akong magpatuloy at baka magsisisi lang ako sa makikita ko pero mas nanaig pa rin ang kuryusidad sa isipan ko.
Hinawi ko ang malaking dahon na siyang humaharang sa paningin ko patungo sa kung saan nanggaling ang mga boses na iyon.
I stopped when I saw the woman earlier playing in my curious mind. Nanginginig ang mga paa ko habang pinagmasdan silang nakasandal sa malalim na puno.
Pumikit ako at muling iminulat ang mga mata. I just want to clarify that I am wrong. Gusto ko lang namang siguraduhing hindi totoo ang nakikita ko.
my tears dripped slightly from my eyes. Hindi makagalaw at nanginginig ang mga paa.
"James," ungol na wika ni Stacy. Mahigpit itong nakayakap kay James.
They're fully naked.
Ilang sigundo pa bago ko maramdaman ang paghila dahilan upang mawala sila sa paningin ko. Mabilis niyang tinakpan ang paningin ko gamit ang kanyang dibdib. Nakabaon ang mukha ko dito.
Hindi ko na alam ang sumunod na pangyayari. My vision was blocked by my tears kaya hindi ko na nakikita ang kagubatan.
Isa lang naman ang alam ko ngayon, iyon ay ang nakabaon ang mukha ko sa kanyang dibdib just to stop me from seeing them. Mas hinigpitan pa niya ang pagkakayakap sa akin nang mapansing gusto kong kumawala.
Mamasamasa na ang kanyang dibdib dahil sa mga patak ng luha ko doon. Pero hindi niya iyon ininda. He just caress my back just to comfort me.
Kahit papaano ay nakaramdam ako ng init. A warm hug from an unknown guy.
- Writer
