Chapter 4
1447 Words
Chapter 4
Trust
Marahan akong gumalaw. Iginiit ko ang pang-amoy ko sa kama na alam kong pamilyar na pamilyar sa'kin. Ang amoy nito'y parang dito na ako nanggaling noon. Para bang ilang beses na akong nakatulog dito.
"Why am I here?" kunot-noong tanong ko.
Nakatopless siyang nakaupo sa sofa. Kahit kakagising ko lang ay alam kong hindi ko cabin ito.
Though it's quite similar with my cabin dahil lahat naman ng cabin dito sa isla ay parehas ngunit iba pa rin ang amoy ng bed sheet.
Kaya siguro parang pamilyar sa'kin ang amoy na ito dahil kagabi. His scent is really similar. Sa bagay cabin niya ito.
"Nawalan ka ng malay kanina," malamig na wika niya. Hindi siya tumingin sa'kin habang sinasabi iyon at nakatuon lang ang atensyon nito sa bintanan ng cabin kung saan tanaw ang karagatan.
Bago pa man ako tuluyang umawat sa kama ay nanumbalik kaagad sa isipan ko ang nakita ko kanina sa kagubatan.
I don't know if I should believe what I've seen. Pero sa puntong ito, hindi na ako iyong tipong nagbubulag-bulagan sa katotohanan.
Hindi ko inakalang magagawa sa'kin ni Stacey iyon. Even from the start ay nagtiwalan na ako sa kanya. I trust everything from her pero sa nakikita ko kanina ay pinagsisihan kong nagtiwala ako sa kanya.
"I have to go," I quickly get off from bed. Akmang hahakbang na sana ako palabas ng cabin nang harahing niya ako.
I tried to find ways just to escape him from blocking my way pero wala siyang balak na palabasin ako. Tanging ang matigas na kurba lang ng kanyang dibdib ang bumabalot sa mga paningin ko.
"Please, let me go. Ano ba ang balak mo?" I said in a low tone voice. Masyado akong pagod para makipagtalo ako sa kanya.
Sa tingin ko ay nasa pasado alas kuwartro na ng hapon dahil medyo malamig na ang simoy ng hangin. Hindi ko rin alam kung ilang oras akong walang malay.
"Siya ba ang rason kung bakit mo isusugal ang buhay mo?" he tightened his grip while saying those words. Masyado itong matigas.
Kahit hindi ko man tanaw ang mukha niya ay alam kong matinik niya akong tiningnan ngayon.
Well, pakealam ba niya? We're stanger. Ni hindi ko nga alam ang pangalan niya kaya walang rason upang magkwento ako sa kanya.
I smiled. I stepped back just so I can take a glance on him. Tumingala ako saka siya tiningnan nang matinik, matinik tulad nang kung paano niya ako tingnan.
"Sino ka ba, ha? Ano ba'ng pakealam mo sa buhay ko? There's nothing between us kaya wala rin akong dapat na ipaliwanag sa'yo." I said seriously.
Kitang-kita ko kung paano siya natinag sa sinasabi ko. Hindi man nagbago ang expression ng kanyang mukha pero kitang-kita ko kung paano nagbago ang hugis ng kanyang mga mata.
Now, his looks became more sharper and dangerous. Sa tingin nito ay parang kakainin na niya ako. Well, sa bagay ay pwede niyang gawin ang gusto niya sa'kin gayong nasa loob ako ng kanyang cabin.
Naalerto ako nang bahagya niya akong itinulak dahilan upang mapahilig ako sa kama. Buti na lang at hindi ako nawalan ng balanse dahil kung hindi ay tuluyan na akong nahiga sa kama, at baka mas malala pa ang nangyari.
Ngayon, kitang-kita ko kung paano umigting ang kanyang panga.
Mas humakbang pa siya papalapit sa'kin dahilan upang maramdaman ko ang init ng kanyang hubong katawan. He looks like a wild animal who's chasing on his food. Anong oras ay pwede niya akong kagatin.
The muscularity in his abdomen are so clear. Parang mas pinaramdam pa niya ito. Maybe to seduce me... f**k!
Relax, Ara. Hindi ka dapat nagpapaapekto sa mga ganitong galawan ng mga lalaki.
Boys are always be boys. Handa nilang ibenta lahat sa katawan nila just to seduce and tempt a woman. Alam nila kung ano ang kahinaan ng bawat babae.
They're into it.
Nasa babae na iyon kung mapapaanod sila sa mga galawang iyon.
Napalunok laway ako. Hindi ko inakalang magagalit siya sa sinabi ko. I am just telling the truth though.
There's nothing between us. Ano ang ikakagalit doon?
"Ulitin mo nga ang sinasabi mo?" his cold voice made me shiver. He's so dangerous dagdagan pa kung paano siya tumingin.
Dammit! Bakit ako natatakot? Totoo naman ang sinasabi ko ah! Beside, wala akong dapat na ikatakot, we're nothing!
"We're nothin---"
"I saved your life twice and now, you'll say that there's nothing between us? Dammit, you should be thankful. Or... " mahina pero may halong sense niya iyong binanggit. Mas nilapit pa niya ang kanyang bibig sa leeg ko dahilan upang maramdaman ko ang init ng kanyang hininga. "or give me some sweet reward, at least."
Ngayon ay hindi ko na alam kung nakailang lunok na ako ng laway. He's so intimidating. Bawat salita niya ay nagpapanginig ng aking lalamunan at kalamnan.
"Should I..." hindi ko na natapos ang sasabihin ko. His lips suddenly touch mine.
Hindi ko maiwasang manlumo sa ginawa niya. Ni hindi ko man lang magawang gumalaw at itulak siya.
He's completely a stranger! And a stranger should be avoided!
"Dammit, fight back," he whispered as he playing on my lips recklessly.
Nanatili akong nakatayo habang hinayaan siya maglaro sa mga labi ko. Sa ngayon, walang ibang laman ang isipan ko kung hindi ang mukha ni James.
Assuming that he's him. Assuming that this kiss is from him.
Ilang sigundo pa nang bahagya ko siyang naitulak. His lips are now a bit dump. Mas namumula pa habang kagat kagat niya ito.
"Ano? Siya pa rin ba ang iniisip mo?" pagkabitin ang bumabalot sa kanyang boses. His eyes are delirious. Na anumang oras ay pipilitin niya akong masunod ang gusto niya.
Sa hindi inaasahan ay bahagyang tumulo ang mga luha sa mga mata ko. Unti-unti nanamang bumabalik ang sakit sa puso ko.
I always get emotional whenever I think that picture of them in the forest.
Lumapit siyang muli sa'kin. Sa puntong ito, hindi ko na siya pinigilan. He wipe my tears out.
"Hindi ka dapat nagpapaapekto sa mga ganoon. Kung nagawa ka nilang lokohin, then do likewise," seryoso niyang tugon. Ngayon ay unti-unti niyang ibinaba ang kamay niya sa leeg ko. Caressing my neck makes my system awake.
"Show them that you're not affected. They know how to play, you must do the same," unti-unti niyang hinila ang leeg ko dahilan upang muli nanamang mapalapit ang aming mukha.
"I'll help you to do it," he whispered. Sa pangalawang pagkakataon ay muli ko na namang naramdaman ang init ng kanyang mga labi. "Just trust me, please..." namamaos na wika niya.
Ngayon, naramdaman ko ang kamay niyang pumapalupot sa aking likuran. Pulling me more closer to him.
Napayakap ako sa kanya. Ngayon, ramdam ko na ang matigas niyang balakang. Mas matigas pa pala ito kumpara kapag tiningnan mo lang.
I kissed back. Dahan-dahan niya akong iginiya papunta sa kanyang kama habang ang kamay nito ay marahang tinatanggal ang butones ng suot kong damit. His legs are now inclining in my knees.
He played roughly, as what as I expected. Ilang sigundo lang ang lumipas ngunit unti-unti ko nang naramdaman ang init na nais niyang iparating.
Naghahalo ang pagnanasa at galit sa puso ko. Hindi ko alam kung lumaban ako sa halik niya dahil gusto ko o dahil gusto kong pantayan ang ginawa ni James sa'kin.
Pero sa ngayon, mas nanaig ang galit sa puso ko. Siguro ito ang tanging dahilan upang payagan ang lalaking ito na dumapo sa katawan ko.
I want to take revenge.
I fight him back. Pinasyal ko ang kamay ko sa matitigas na parte ng kanyang katawan. His kiss made my lips more wetter.
His hands are now slowly imparting in my private part. Hinayaan kong gawin niya iyon. He took off my bra kasunod ay ang paghubad ng aking suot na short.
Kahit malamig ang simoy ng hangin ngunit mas nanaig pa rin ang init sa aming katawan. I can feel how his bed sheet slowly covered by out sweats.
I did this just to take my revenge. Iyon lang ang nasa isipan ko ngayon. Hindi ko alam kung ano ang susunod na mangyayari pagkatapos nito.
I must trust him- that's what he said. Pero hindi ko maiwasang magdadalawang isip.
How could I? How could I trust a stranger?
I close my eyes when I feel his hand on my entrance. Napaangat ako doon.
Sana ay hindi ako magkakamali sa disisyon na tinahak ko.
Oo alam kong tanga ako. Tanga ako dahil hinayaan kong lokohin ako ni James.
Pero mas tanga ako kapag nagpapaloko pa ako sa lalaking ito.
Meanwhile, I open my legs more wide just to give him convenient access on it.
- Writer
