Chapter Seventy-two 2
Sa bawat pag-alis ni Rusco ay hindi ko maiwasang mag-alala. Kahit pa sabihin nilang magiging okay siya. Nasa puso ko pa rin iyong pag-aalala at takot.
Isang hapon, naghihintay ako na dumating ito. Nang narinig ko ang sasakyan na huminto na ay dali-dali akong lumabas. Pero nagulat ako nang nakita kong pababa sa sasakyan ng asawa ko si Carrie.
Nang tignan ko si Rusco ay agad itong pasimpleng sumenyas sa akin. Malawak ang ngisi ni Carrie. Lumapit ito sa akin at bomeso. "I'm here para i-check ang boyfriend ko at ang kakambal kong pinagbilinan ko sa kanya."
"Okay naman ang boyfriend mo, Carrie. Masaya sa asawa niya," tugon ko sa kakambal na agad naglaho ang ngisi sa kanyang labi. Kung nandito siya para i-manipulate na naman ako ay hindi ako papayag. Papalagan ko talaga
