Chapter 10

1596 Words

Hindi kailanman mabubuo ang pagkatao ko dahil alam ko na hindi ko na yata makikita pa ang mga tunay kong' magulang. I'm still lucky to find new parents that gave love and shelter for me. Mabuti nalang nadaanan ako ng traysikel driver na kapitbahay namin at napasakay ako ng araw na iyon. Our house was so quiet kaya tuloy tuloy lang ang pagpasok ko sa bahay. Naligo ako para hindi lagnatin. I was devastated ng makita ang bag ko na basa. Nilapitan ko iyon habang nakabalot pa ang aking katawan ng tuwalya at nilabas lahat ng gamit ko doon. My papers, notes at iba pa ay basa! Umirap ako sa inis. Pinaandar ko ang electric fan at itinuon iyon sa mga gamit ko na nasa lamesa na nakalatag. Sana naman bukas tuyo na ang mga ito. Nagbihis na ako at nakita sa aking relo na alas sais na. Baba na

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD