ANIMO ilog na walang humpay sa pag-agos ang mga luha ni Tami sa kaniyang mga mata. Pakiramdam niya ay lalong nawasak ang puso niya.
Hindi pa rin niya matanggap na wala na ang kaniyang mahal na mahal na Lola Amanda. Pangako pa naman niya sa sarili na kapag bumalik siya sa Pilipinas ay ito at ang Lolo Nolito niya ang kaniyang unang-unang dadalawin. Ngunit hindi niya inaasahan na sa ganitong paraan niya muling makikita ang kaniyang abuela.
Nanikip na naman ang kaniyang dibdib to the point na nahihirapan siya sa paghinga.
“L-Lola,” humihikbi niyang tawag dito habang pinagmamasdan ang wala ng buhay nitong katawan na nakahimlay sa casket sa kaniyang harapan.
Nang tawagan siya ng kaniyang ina na nag-aagaw buhay na ang kaniyang Lola Amanda sa ospital ay walang pagdadalawang isip na umuwi siya
