Earlier, I feel the worst feeling in the world. Ang buhay ko ay puno ng pait.
Nalulungkot ako ngayon dahil naaalala ko na naman ang mga nangyari kanina. Muntik na akong mamatay sa gabing ito ng wala man lang kalaban-laban.
Habang seryoso ang mga mata sa daan ay hindi ko maisawang titigan siya ng puno ng pagtatanong sa aking sarili.
Kung namatay ba ako kakayanin niya kaya ang lungkot?
Habang nasa ganoon akong sitwasyon ay napagtanto ko kung gaano ko kagustong mabuhay pa ng matagal.
Naranasan ko na ang pakiramdam na gusto ko ng mawala pero nang mangyari ang nangyari kanina ay doon ko pinagsisisihan ang lahat kung bakit minsan ko iyong hiniling sa aking buhay?
Nais ko pang mabuhay ng mas matagal pa para sa mga taong mahal ko na gusto ko pang makasama.
Lalong-lalo na kay Kent na b
