Pawis na pawis na ako sa kakalakad pero wala pa rin akong nahahanap na trabaho.
Gusto ng sumuko ng mga tuhod ko sa kakalakad pero hindi ako maaaring panghinaan ng loob.
Tapos itong cellphone ko pa ay walang tigil sa kakatunog dahil para akong bata kung e-monitor ni Kent.
Hindi ko rin naman pwedeng baliwalain dahil alam kong magtatampo siya sa akin.
Tanghali na at kumakalam na rin ang aking tiyan. Tiningnan ko ang aking wallet kung magkano na lang ang natitirang pera ko.
"Kailangan ko na talagang makahanap ng trabaho," mahina kong usal.
Nag-aalala ako dahil paubos na ang pera ko. Kailangan kong magtipid para umabot pa ito sa katapusan. Hindi ko pa sigurado kung kailan ako matatanggap sa mga pinag-a-apply-yan ko.
Lagi nilang sinasabi na tatawagan lang nila ako pero ang totoo ay
