Pagkagising ko ay wala na akong ganang tumayo sa kama. Uminom lang ako ng tibig at saka dumiretso sa banyo para maligo.
Panglimang araw ko na 'to sa isla pero hindi ko pa rin nakikita si Layna. Unti-unti na akong nawawalan ng pag-asang mahanap siya. Sa gusto ko man o hindi ay kailangan ko nang bumalik sa Maynila para sa kasal namin bukas ni Arah. Kasal na pinag-iisipan kung mabuti king tama bang ituloy ko pa.
Sa tuwing naiisip ko na hindi ko siya makikita ay hindi ko maiwasang maging malungkot. Hindi ko alam kung bakit minahal ko siya pero mahal ko rin si Arah. Naguvulo ang isip ko at ngayon ay huli na nang malaman kong mahalaga siya. Kung gaano ka importante sa akin si Arah ay gano'n din ka halaga sa akin si Layna.
Maya maya pa ay nagbihis na ako ng pormal na damit. Sa huling araw ko
