CHAPTER 31

2061 Words

"Umuwi ka pa?!" Napatungo ako nang muli akong tanungin ni Mama, "Tagal mong nawala! Putang ina ka! Tapos bigla-bigla kang susulpot rito?" "M-Mama..." Muli na namang napailing si habang si Tatay naman ay masama lang ang tingin sa akin. Ang mga kapatid ko naman ay tulog na dahil magdi-dis-oras na rin ng gabi. "Bakit ka pa ba bumalik ditong tangina ka?!" Mabilis akong napahawak sa mukha ko nang masapul ang mukha ko nang batuhin ako ni Mama ng tsinelas niya. "M-Mama, sorry po..." Hindi ko maiwadang hindi mapaiyak lalo na nang lapitan ako ni Mama at hilahin ang aking buhok papasok sa bahay namin. Puro lang ako daing at wala na akong nagawa pa 'ron. "Wala ka talagang kwenta!? Putang ina mo!! Hindi ka pa na lang namatay!" Galit na galit na sabi ni Mama habang hila-hila ang buhok ko. "M-Ma

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD