Destiny

Chapter 17

Chapter 17

His POV

I was amaze while looking at the person in front of me, para syang bata sa sobrang saya. Kanina lang umiiyak sya dahil sa sinabi nya sakin na nangyari sa nakaraan nya pero eto sya ngayon masaya habang kasama ako we even took a lot of photo together. I admit I like her company, she’s fun to be with at nakakatuwa sya lalo na pagnamumula ang pisngi nya dahil sa mga sinasabi ko sa kanya pero hindi naman nya yon siniseryoso but still she’s pretty and nice. “Jd come here” sabi nya sakin kaya tumingin ako sa kanya “Why?” tanong ko sa kanya “Basta” sabi nya sakin kaya lumapit ako sa kanya at tinabihan sya. “Smile” sabi nya sakin kaya tumingin ako sa cellphone na hawak nya at ngumiti don “Done?” tanong ko sa kanya at tumango sya sakin “Yes, balik ka na don” sabi nya sakin pero hindi ako gumalaw sa pwesto ko at inintay kong makarating kami sa pinakatuktok “Belle” tawag ko sa kanya kaya humarap sya sakin at nagkatinginan kaming dalawa “Bakit?” tanong nya sakin at ngumiti lang ako sa kanya “Look at the view” sabi ko sa kanya kaya tumingin sya sa labas at lumawak bigla ang ngiti nya “This is amazing” sabi nya kaya napangiti ako at bumalik na sa pwesto ko at palihim ko syang kinuhanan ng litrato gamit ang cellphone ko, I should have bring my camera with me pero okay na to sa ngayon, alam ko naman na hindi pa ito ang huling pagkakataon na magiging magkasama kaming dalawa. “Are you loving the view?” tanong ko sa kanya kaya humarap sya sakin “Yes, thank you Jd” sabi nya sakin “I did nothing” sabi ko sa kanya “You did a lot today” sabi nya sakin at ngumiti saka muling ibinalik ang atensyon sa view. After that ride we decide to find them para maka-uwi na dahil gabi na, inalalayan ko syang bumaba at sabay kaming naglakad dalawa “Do you want anything?” tanong ko sa kanya “Wala baka ikaw may gusto ka” sabi nya sakin kaya umiling ako sa kanya “I’m fine” sabi ko sa kanya at nakita namin sila Thunder at Kate na magkasama kaya nilapitan nya agad si Kate samantalang ako nakasunod lang ako sa kanya “How was it?” tanong sakin ni Thunder ng makalapit ako sa kanila at lumayo kami ng konti sa dalawa “What are you talking about?” tanong ko sa kanya “Don’t act like nothing happened” sabi nya sakin kaya napailing ako sa kanya “What did you saw?” tanong ko sa kanya “The boat ride” sabi nya sakin saka tumawa kaya napailing ako “Mind your own business Thunder” sabi ko sa kanya “I know Jd pero mukang lumalambot na to” sabi nya at itinuro ang dibdib ko “Shut up” sabi ko sa kanya kaya tumawa sya “Hey let’s find them” sabi ni Belle samin kaya tumango ako at sumunod kami ni Thunder sa kanila “How was your day with Kate? Did you fight?” tanong ko sa kanya “No, she’s nice and we share the same memory here” sabi nya sakin kaya napatango ako “So what’s the score?” tanong ko sa kanya, I can see that he’s falling “Nothing pero magkaibigan kami” sabi nya sakin “Hindi yon ang nakikita ko sayo Thunder” sabi ko sa kanya “Alam ko Jd pero I don’t want to make a move” sabi nya sakin “Take it slowly” sabi ko sa kanya kaya tumango sya sakin “Kilala mo ko Jd ayoko ng minamadali ang lahat” sabi nya sakin “Alam ko Thunder but remember that sometimes you need to move fast before you regret it” sabi ko sa kanya at tinapik ang balikat nya, I know he will make a move soon but for now he just want to enjoy everything and get to know the girl his with. “We found them” sabi ni Kate kaya lumapit kami sa kanila “Are we going already?” tanong ni Max na mukang nag enjoy sa lakad na to “Ayaw mo pa?” tanong ni Thunder sa kanya “I’m just asking” sabi nya at nagkibit balikat. Tiningnan namin si Nathan na tahimik lang habang nakatingin kay Trixie na kausap  nila Belle “What happened?” I ask him “Let’s grab a drink later at my unit” sabi nya kaya nagtinginan kaming tatlo ng umalis sya para lumabas na kaya niyaya na namin sila Belle “Let’s go” sabi ko sa kanila at lumabas na kami. “Sa resto na lang tayo mag dinner” sabi ni Belle samin “Okay” sagot nila sa kanya kaya sumakay na kami sa mga sasakyan namin “What happened to Nathan?” tanong nya sakin kaya nilingon ko sya “Why are you asking?” tanong ko sa kanya “Wala sa mood eh, even Trixie” sabi nya sakin “I don’t know, Nathan did not say any words yet” sabi ko sa kanya kaya napabuntong hininga sya “Love is really complicated sometimes” sabi nya “Love is always complicated” sabi ko sa kanya at nagsimula ng magmaneho “It’ s complicated when you think it was and did nothing” sabi nya sakin kaya napangiti ako “Even you do a lot when one of them was not responsive it will become complicated and the possible failure is a lot” sabi ko sa kanya kaya napatango sya “Here we go again with our wisdom” sabi nya at bahagyang natawa “You’re the one who started it” sabi ko sa kanya “Paano kaya kung tayo naman ung magkaproblema?” tanong nya sakin kaya tiningnan ko sya at nag iisip sya “Bakit mo naman na-isip yan?” tanong ko sa kanya “Wala lang pero sabagay hindi naman tayo katulad nila na may feelings sa isa’t isa” sabi nya sakin “Just don’t think about them, problema nila yon at labas tayo don. Kaibigan nila tayo pero issue nilang dalawa yon and let them handle it” sabi ko sa kanya kaya napatango sya “Your right with that, they are both stubborn sometimes actually” sabi nya kaya natawa ko “Why did you say so?” tanong ko sa kanya “Sa ating walo kasi silang dalawa ung sobrang close simula pa lang kasi they share the same interest especially with books at sila pa ung kumukumbinsi satin na magbati at ang ending sila ngayon etong may problema” sabi nya sakin “They have feelings for each other but I guess the timing is not good enough for the both of them” sabi ko sa kanya kaya tumawa sya “I don’t think so” sabi nya sakin kaya kumunot ang noo “Why?” tanong ko sa kanya “It’s not the timing but the feelings Jd, they both don’t know how to handle it” sabi nya sakin at sa tingin ko tama sya dito, this is the first time I see Nathan being distracted and not in the mood. He never shows this side to us pero mukang ngayon ilalabas na nya because he needs us.

Trixie POV

Nathan treat me well pero hindi non mababago ang desisyon ko na maging magkaibigan lang kaming dalawa, ayokong maging komplikado pa ang lahat saming dalawa kung aabot kami sa puntong magiging kami “Nathan” tawag ko sa kanya habang nag dadrive sya “We still havetimeto be with each other Trixie” sabi nya sakin kaya napabuntong hininga ako “I don’t want to hurt you Nathan” sabi ko sa kanya “Then play a long” sabi nya sakin at hinawakan nya ang kamay ko saka yon hinalikan na ikinapula ng pisngi ko “This is not right Nathan” sabi ko sa kanya “Ngayon lang to Trixie, bukas balik na tayo sa dati at asahan mong hindi kita guguluhin” sabi nya sakin kaya hinayaan ko na lang sya, ramdam kong may nagbago sa kanya sa nangyaring to pero mainam na siguro yon para hindi na lumalim pa ang kung anong nararamdaman nya sakin. Hawak nya lang ang kamay ko hanggang sa makarating kami sa resto nila Belle “This is the last time Trixie” sabi nya sakin kaya tumango ako sa kanya at lumabas kaming dalawa “Okay na kayo?” tanong ni Grace samin ni Nathan kasi nakita nyang magkahawak ang kamay namin “Okay naman kami kanina pa” sagot ni Nathan sa kanya at inakbayan ako “Oo nga” sagot ko sa kanila at ngumiti. “Tara na sa loob” sabi ni Belle samin at pumasok na kami sa loob ng resto nila as usual doon kami umupo sa pwesto namin dito “Order na kayo” sabi nya samin kaya tumingin na ako sa menu pero sa totoo lang ayokong kumain dahil wala ako sa mood dahil sa sitwasyon, ako ang pumili nito pero bakit ang sakit? “What do you want?” tanong sakin ni Nathan “I’ll just have seafood pesto pasta and water” sabi ko at tumingin sa waiter “You’re not hungry?” tanong sakin ni Nathan kaya tumango ako sa kanya “Yes” sagot ko “I’ll have baby back ribs and red wine” sabi ni Nathan sa waiter at umorder na din sila Belle after we place our order umalis na ang waiter kaya napasandal na lang ako sa upuan ko para mag intay habang sila busy sa kani-kanilang ginagawa “May problema ba kayong dalawa?” tanong ni Kate samin ni Nathan “Wala” sagot ko sa kanila at ngumiti “Hindi ako naniniwala sa inyo” sabi nya samin kaya napabuntong hininga ako “Kate okay kami ni Nathan at wala kaming problemang dalawa” sabi ko sa kanya “Okay hindi na lang ako magsasalita” sabi nya samin at tiningnan ako kaya tumango ako sa kanya saka ngumiti “Alam nyo hayaan na lang natin silang dalawa kasi muka naman hindi sila ang dapat nating i-hot seat dito” sabi ni Belle at kumindat sakin saka tumingin kila Grace kaya ngumiti ako sa kanya “Uy bakit kami?” tanong ni Grace sa kanya “So ano na?” tanong ni Belle sa kanila kaya hinawakan ni Max ang kamay ni Grace at ipinakita samin yon “Kami na” sabi nya pero tinampal sya ni Grace at inalis ang kamay ni Max na nakahawak sa kamay nya “Hindi totoo yon, hindi pa kami” sabi ni Grace “So may pag-asa nga ako” sabi ni Max sa kanya kaya tumawa sila “Ewan ko sayo, pag ako nainis mo Max magsisi ka” sabi nya kay Max kaya naman inakbayan sya ni Max “Sabi ko nga good boy ako” sabi ni Max sa kanya kaya napailing sila Thunder sa kanya “Wala pa man under ka na Max” natatawang sabi ni Nathan sa kanya pero behind those laugh I know that he is not okay “Wag kang papakasiguro Nathan dahil feeling hindi lang ako” sabi ni Max sa kanya at tiningnan sila Thunder “Wag nyo kaming idamay dyan” sabi ni Thunder sa kanya “Let’s just eat” sabi ni Jd samin dahil dumating na ang pagkain namin “Here you go” sabi ni Nathan sakin at ibinigay ang kalati ng pagkain nya sakin “I’m fine with my food Nathan” sabi ko sa kanya “You should eat more” sabi nya sakin at ngumiti kaya wala akong nagawa kung hindi tanggapin yon “Thank you” sabi ko sa kanya at ngumiti. Nagsimula na kaming kumain lahat at todo asikaso si Nathan sakin pero hinayaan ko na lang sya dahil alam kong eto ang huling beses na gagawin nya sakin to. Kumain na lang ako ng tahimik at ganon din sila, sa totoo lang ung atmosphere para sakin ngayon hindi ko feel, wala talaga ako sa mood “Excuse me lang, punta lang akong powder room” sabi ko sa kanila at tumayo para umalis, tapos naman na kaming kumain at nagpapahinga na lang muna. Nagpunta ko ng powder room at pagkapasok ko don napasandal na lang ako sa pinto at huminga ng malalim. Hindi ako sanay ng ganito, hindi ko alam kung anong problema sakin. Parang may ginawa ako na pagsisihan ko sa huli “Trixie” narinig ko ang boses ni Belle sa labas kaya binuksan ang ang pinto “Bakit?” tanong ko sa kanya at pumasok sya sa loob “Tell me what’s wrong” sabi nya sakin “Nothings wrong Belle” sagot ko sa kanya peor tiningnan nya ako at pinagtaasan ng kilay “Hindi ako naniniwala sayo” sabi nya sakin kaya napabuntong hininga ako “Nathan likes me” sabi ko sa kanya “Then?” tanong nya sakin “I reject him” sagot ko kay Belle “Bakit?” tanong nya sakin “I just want us to be friends Belle” sabi ko sa kanya “Yon ba talaga ang gusto mo Trixie ang maging magkaibigan lang kayong dalawa?” tanong nya sakin kaya napabuntong hininga ako sa tanong nya “Trixie alam kong magulo ang isip mo ngayon pero mag isip kang mabuti at kung ano ba ang laman nitong puso mo kasi ung sinasabi mo iba sa ipinapakita ng mata ko at sa nagiging aksyon mo ngayon” sabi nya sakin at tinapik ako sa balikat ko “Belle can I ask you a question?” tanong ko sa kanya “Of course” sabi nya sakin “Why did you choose love over friendship?” tanong ko sa kanya at alam kong sensitive question to sa kanya dahil isa to sa nakaraan nya “Isa lang naman ang sagot dyan Trixie, I just follow my heart and to be happy with him” sagot nya sakin “Pero hindi ka naman naging masaya” sabi ko sa kanya pero umiling sya “I was happy with him because I love him Trixie, nagkataon lang talaga na hindi talaga kami para sa isa’t isa.  Ung sitwasyon nyo ni Nathan iba sa sitwasyon ko noon, Nathan like you and I know you like him too” sabi nya sakin at ngumiti “Hindi ko na alam Belle” sabi ko sa kanya “Pag-isipan mo munang mabuti ang desisyon mo kasi mahirap pag sa huli mo na narealize na hindi mo pala kayang mawala sya sayo” sabi nya sakin kaya tumango ako “Bumalik na tayo sa kanila dahil paniguradong iniintay na nila tayo” sabi nya sakin kaya tumango ako sa kanya at lumabas na kami ng rest room na dalawa at bumalis sa pwesto namin “Ang tagal nyo” sabi ni Kate samin “Nagkaroon ng aberya sa powder room kaya nagtagal kami” sabi ni Belle at kumindat sakin saka umupo sa tabi ni Jd. “are you okay Trixie? you look pale” tanong sakin ni Nathan “I’m fine” sagot ko sa kanya at ngumiti “Nga pala before I forgot nakausap ko si Ate kahapon and she want us to join with them sa beach” sabi ni Belle samin “game ako dyan” sabi ni Kate “Kayo?” tanong ni Belle samin “Sasama ko syempre” sagot ni Grace kaya tumingin si Belle sakin “Join ako” sabi ko sa kanila “Kayo guys baka gusto nyong sumama, pwede naman siguro” sabi ni Belle kila Jd “We’ll pass” sagot ni Jd “Okay” sagot ni Belle sa kanya at tumingin ako as wristwatch ko dahil kailangan namin umuwi ng maaga kung aalis kami bukas “Do you need to go home?” tanong sakin ni Nathan “Hindi pa naman” sagot ko sa kanya at ngumiti “Guys let’s go home na para makapag prepare na tayo” sabi ni Kate samin kaya tumingin sakin si Belle “Tara na” sabi naman ni Grace “Okay” sagot ko sa kanila at napatango na lang si Belle sa kanila at sya na ang nag settle ng bill at pagkatapos non lumabas na kami “Sakin na ba kayo sasabay?” tanong ni Belle samin dahil sya lang ang may dalang sasakyan “Oo” sagot ni Kate pero hindi kumibo si Grace at magsasalita na sana ko ng unahan ako ni Nathan “Ako na lang maghahatid kay Trixie” sabi ni Nathan sa kanila “Okay madali kaming kausap, so Grace kay Max ka sasabay?” sabi ni Belle samin at tinanong si Grace “Hindi noh!” sabi ni Grace at nauna pang sumakay sa koste ni Belle kesa sa dalawa “So see you guys sa University and Nathan iuwi mo yang kaibigan namin ng buo ah” sabi ni Kate samin “I will” sabi ni Nathan sa kanila at umalis na sila. “We’ll wait for you sa condo na lang ni Jd” sabi ni Max kay Nathan kaya lumingon ako kay Nathan “May lakad ata kayo sana sumabay na lang ako kila Belle” sabi ko sa kanya “Wala kaming lakad, gusto kong sulitin ang oras nating dalawa ngayon kasi bukas hindi na mauulit to” sabi nya sakin kaya napabuntong hininga ako “Okay” sabi ko sa kanya at sumakay na kami sa kotse nya “Saan tayo pupunta?” Tanong ko sa kanya “Let’s walk and talk” sabi nya sakin at dinala nya ko sa isang park pero malapit lang to sa subdivision namin. Bumama kami ng koste nya at naglakad lakad “Trixie anong hindi mo nagustuhan sakin?” tanong nya sakin “Hindi ganon yon Nathan” sagot ko sa kanya “Pero bakit nga?” tanong nya sakin “Ayoko lang na magkasakitan tayong dalawa Nathan, kaibigan na ang turing ko sayo at ayokong magbago yon” sagot ko sa kanya kaya napabuntong hininga sya “Fine” sagot nya sakin at inakbayan ako “I won’t ask anymore question let’s just enjoy the night together” sabi nya sakin at ngumiti. Wala kaming ginawang dalawa kung hindi ang maglakad lang at mag-usap ng ramdom things na pinagkakasunduan naming dalawa “Paano ka nahilig magbasa?” tanong sakin ni Nathan “Ewan ko kasi since bata pa lang ako nagbabasa na ko ng mga libro at sobra ko yong nae enjoy, buti nga malinaw pa ang mata ko” sabi ko sa kanya “Do you often buy books?” tanong nya ulit “Yes kaya nga may mini library ako sa bahay” sabi ko sa kanya na ikinangiti nya “Bakit?” tanong ko sa kanya kasi bigla na lang syang ngumiti “Wala lang” sagot nya sakin. We both enjoy the night while walking and talking about random things hanggang sa nagyaya na kong umuwi dahil late na. Hinatid nya ko sa bahay namin at pumarada sya sa tapat ng gate “Thank you Nathan” sabi ko sa kanya at ngumiti saka bumama na ng kotse nya at naglakad na para pumasok sa loob “Trixie wait” sabi nya sakin kaya humito ako at nilingon ko sya, lumapit sya sakin at nanlaki ang mata ko ng bigla nya kong yakapin ng mahigpit “Nathan” tawag ko sa kanya kasi baka may makita sakin at kung ano ang isipin saka ang masaklap pa ang makakita ay si Daddy “Just let me hug you for the last time” sabi nya sakin kaya napabuntong hininga na lang ako at hinayaan syang yakapain ako. Matagal nya kong niyakap at hindi nagtagal humiwalay na din sya “Thank you Trixie for granting my wish” sabi nya sakin kaya tumango ako sa kanya “I promise that I will not bother you about liking you and we will remain friends” sabi nya sakin “Thank you Nathan” sabi ko sa kanya at tumango sya saka pumasok na sa loob ng sasakyan nya at umalis. Napahinga na lang ako ng malalim saka pumasok sa loob ng bahay.

Eto ang naging desisyon ko at dapat panindigan ko to, hindi kami ang para sa isa’t isa ni Nathan kahit na pa pinagtagpo kami ng tadhanang dalawa pero it’s not the perfect timing for the two of us. Maybe we’re not meant to be for each other at ang tadhana na din siguro ang nagsasabi non.